Kulis.az Vaqif Alıyevin şeirlərini təqdim edir.
Yenə bir köhnə yazı...
Sıxaraq mən səni köksümə
sarışın tellərin
ətrini çəkirəm,
mavi gözlərinin dərinliyində
itməyə, batmağa
çalışıram mən.
Saçlarındır sünbül,
gözlərin mavi dəniz
söyləyirəm
yenidən
ətrini çəkmək üçün
ovcuma yığıram tellərini
çəkirəm mən səni
yenidən köksümə sıxım
oyadır məni soyuq hava telləri
sən demə yuxudayammış
çəkdiyim yorğanımmış...
***
Dünya görəsən nəsən?
sualı könlümdə
fikirləşirkən
pəncərəm önündə göründü bir qız
sanki pəncərəm önündə
bu vaxt parladı ulduz.
Nə dünya, nə kainat?
nə fikir , düşüncə?
qəlbimə hakim kəsilən
“görəsən bu gözəl kimdir?” – sualı
bax belə işvəli,
nazlı, duzlu, məzəli
suyuşirin, qaragöz
gözləri mirvari,
dodağı lalə.
telləri ipək
əndamı yaqut -dürdanə
daha nə bilim nələr...
Birdən ayıldım düşüncələrdən
gözlərim dikləndi
düz pəncərəyə
gözümə belibükük
gözüçuxur
qarı göründü.
Qız ötüb getmişdi
pəncərəm önündən
qarı keçirdi.
Əhməd dayı
ustad sənətkar Aşıq Əhməd Rüstəmova
Sənin sözlərinin sehrində qalıb
Söyləyə bilmədim söz, Əhməd dayı.
Zəmanə dəyişib, namərd çoxalıb
Kişilər qalıbdı az, Əhməd dayı.
Türfə gözəlləri saldın bəlaya
Səsin ucalıbdır ərşi-əlaya
Bənzəyirsən sən alınmaz qalaya
Qocalmaz təbin var, ay Əhməd dayı.
Sayıb seçməsisən bizim Şirvanın
Gözəllik olubdur sənin dərmanın
Şakirin ,Eynullanın, Əhlimanın
Qərəzsiz dostusan sən, Əhməd dayı.
Vurğunu olmusan nəğmənin, sazın
Sevimli aşığı gəlinin, qızın
Düşdün qələminə gözəl Yaqutun
İndi də tarixdə qal, Əhməd dayı.
Ömrün səksənində qalmısan məğrur
Yenə də növbəndə gözəllər durur
Turac fərəsi tək boynunu burur
Tapıb deyəmmirsən söz, Əhməd dayı.
Gəlib gedəninin azalıb sayı
Yenədə umursan sən busə payı?
Hər gündə ucalır ömür sarayın
İndi zəmanədən yaz, Əhməd dayı.
Taleh müəllimi min yaşasın, min
Sevimli oğludur o Kürdəmirin
Sənətin, sənətkarın mədəniyyətin
Dostu, dayağıdır o, Əhməd dayı.
Arzumuz budur ki, hələ çox yaşa
Yüzü də şərəflə vurasan başa
Kefin istəyəndə qohum -qardaşa
Qoşasan yaxşıca söz ,Əhməd dayı.
Vaqif gözəllərdən qalıb yanıqlı
Əhməd əmisi də sazdan sınıqlı
İşvəli, ədalı, sözlü, qılıqlı
Gözəlin dərdindən yan, Əhməd dayı.
Dördlüklər
Hay salıb sızlayır içimdə bir səs
İtirmə vaxtını dünyada əbəs
Anlamaz dediyini hər nadan, nakəs
Eşşək yəhər ilə at ola bilməz.
Bac alıb dünyadan köçdü İsgəndər
Talayıb çapdığı kimlərə qaldı?
Tacsız qiymətə minsəydi əgər baş
Buynuzsuz İsgəndər məşhur olardı.
Sultanın cavabın verəndə qarı
Yanında var idi şahın əyanı
Ədalətli olsaydı sultanın özü
Bayquşun yerində bülbül olardı.
Əsiri olsan da nahaqqın, şərin
Son kəlmə axirətdə haqqın olacaq
Buynuzsuz gələrsə cahana əgər
İsgəndər fateh yox, çoban olacaq.
İmkanı olsaydı göygöz kosanın
Həkim babanı da gücdən salardı
Zülmü ərşə dirənəndə Simnar xanın
Cahanda əriməyən daş yaradardı.
