Nizami Məcidlinin şeirləri

Düz anlar məni

Mənə ustad çalan bir saz gətirin

Mən saza aşiqəm, saz anlar məni

Mənə qələm verin, kağız gətirin

Sözün vurğunuyam, söz anlar məni.

Baş-başa buraxın məni mənimlə

Sevən urəyimlə, dəli dəmimlə

Alışım, köz olum sarı simimlə

Yanmaq gözəl şeydi, köz anlar məni.

Mənə ustad çalan bir tar gətirin

Mənə ''Segah'' çalın, ''Qatar''gətirin

Yaralı Murovdan ağ qar gətirin

Ləkəsiz, qarasız, düz anlar məni.

Dunyanın

Çox ərlər çalışdı cilovun yığa

Nədənsə qurtarmır qalı dünyanın.

Ayağı büdrədi hey zaman-zaman

Tərsinə nallanıb nalı dünyanın.

Şıltaqlıq eləyib özündən çıxar.

Söz verib, verdiyi sözüdnən çıxar,

Adamın yediyi gözündən çıxar,

Zəhərdi şəkəri, balı dünyanın.

Kiminin ağlı kəm, kiminin baxtı,

Fironu qocaldıb axrına çıxdı.

Büs-bütun dağıldı Süleyman taxtı.

Qalmadı kimsəyə malı dünyanın.

Ən şirin nəğməsi fəryaddı, qəmdi

Namərdə anadı, mərdə sitəmdi.

Bircə təpəsinin gülləsi kəmdi

Çax, gəlsin başına ağlı dünyanın!

Mollalıq eyləyir, başında çalma,

Səni də udacaq, kefindən qalma.

Nizami, dünyanı vecinə alma,

Ağası ol, olma qulu dünyanın.

Qarabağım dardadır

Ürəyimdə bir ağrı var incidir

Yaralıdı Qarabağım dardadır

Məni həsrət, bu intizar incidir

Aralıdı Qarabağım, dardadır.

Şuşa dözmür daha, səsləyir bizi

Ayna bulaqların ağlayır gözü

Nələr çəkir görəsən, Cıdır düzü

Saralıbdır Qarabağım dardadır.

Laçın yol gözləyir xəyalı dalğın

Gözləri yol çəkir orda bir dağın

O gözəl məkanın, tərlan oylağın

Sar alıbdır Qarabağım dardadır

Nizami, Vətəndən keçilərmi, de

Tərlan oylağından köçülərmi, de

De, bütün ellərə sən bu dərdi de

Tək qalıbdır Qarabağım dardadır.

Qəzəl

Hicri-yar ilə edən könlümü viran eşqidir,

Gecə-gündüz eyləyən bağrımı al qan eşqidir.

Eşq əlindən dərdə düşdüm, ayrı qaldım yaridən

Vəsli-yar ilə mənim dərdimə dərman eşqidir.

Eşqi candır, can isə cananımın qurbanıdır

Mən də qurbanam yara, həm də qurban eşqidir.

Tanrı eşqindən bütün cümlə-cahan abad olub

Ərşi eşqdir, ferşi də cümleyi-cahan eşqidir.

Ey Nizami, eşqidən kam al, kamalın artırar,

Eyliyən kamilləri bil, kamil insan eşqidir.

Gözlərin

Gözünə baxanda gözüm qurudu,

Məni eşq oduna saldı gözlərin.

Gözüm gördü könlüm elə vuruldu

Ağlımı başımdan aldı gözlərin.

Hara gedirəmsə mənimlə gedir,

Hərdən sevindirir, hərdən incidir,

Qəlbimin hüdudsuz bir sevincidir,

Ruhumda əbədi qaldı gözlərin.

Baxışların mənalıdır, dərindir

Bir baxışla qəlbimi al, sevindir

Nizamiyə canından da şirindir

Elə bil şəkərdi, baldı gözlərin.

• “Arvadımı xəyanətə görə tövləyə bağlamışdılar, mən onu döyə-döyə öldürdüm” – Xatirə
• Vaqif Əlixanlı vəfat etdi
• "Övladlarınıza təhsil verin, bəlkə, onlardan adam oldu" - Hikmət Rəhimov