Nərgiz İsmayılova

Qalibi naməlum duel...

İnsanın daxilindəki duyğular daima mübarizə içindədirlər.

Xəyallar və ümidlər.

Doğrular və səhvlər .

Doğrunu axtaran hər insanın cibində doğrularıyla birlikdə təcrübə adlandırdığı səhvləri də mövcuddur.

Səhvlər, ya da hər nəysə təcrübələr.

Əgər səhvləri tərbiyə edirsə insanı, niyə səhv adlandırılır səhvlər?

Bəlkə də səhvlər tərbiyə olunmuş təcrübələrdir...

Ya da təcrübələr təlim almış səhvlərdir...

Bəzən ciddi - ciddi düşünür insan, hələ bir xəyal da qurur.

Hər zaman son parça uymur xəyallar yerlə bir olur.

Sonra xəyalına ümidlərdən bər-bəzək vurur, yenə yorulmur.

Bəzən xəyallar belə yorulur xəyal edilməkdən, ümidlər bezir insanı aldatmaqdan...

Bəli, bəzən doğrularından sıxılır insan...

Mənim kimi

Ən çox yanlışını sevir insan...

Mənim səni sevdiyim kimi

Ya da yanlış adlandırılan doğruları

Bizim kimi...

İnsanın daxilində duyğular daima mübarizə içindədirlər bəli, elə insanı da ən çox bu qorxudur.

Bəzən insana doğma gəlir səhvi, onu doğruluğu təsdiqlənmiş bütün doğrularına qarşı qoruyur.

Çünki odur insanın doğrusu...

Bəzən doğrusunu “yanlış” adlandırır,

Bəzən yanlışını “doğru” ....

Fikirdən fikrə sürüklənir insan.

Nəfsiylə sirdaş olur, sirdaşıyla düşmən,

Bəzən çox üşüyür insan sarılır ağlındakına

Yorulur yaşamaqdan, ümidləri qətl edir

Bəzən susur insan, əzab verir danışmaq

Etiraf edə bilmədiyi sevgisini qurban edir ətrafın “doğruluq” nəzəriyyəsinə...

Bəzən insan olmaq üçün çox darıxır insan

• Şeir gərək azad ruhla yazılsın...
• "Səni qəbul etməmişik belə edirsən, etsək, necə olacaq? - Bir ildə üç övladını itirən atanın oğlu
• “Azərbaycan Atabəyləri” filminin təqtimatı keçiriləcək