Payıza təslim olmaq
Payızdır, təklənib dəniz,
dalğa-dalğa qəzəbini çırpır sahilə,
harayına yetişən yox,
rəngi qaralıb hirsindən...
dəniz öz kimsəsizliyinə ağı deyir elə bil...
ulduzların yarpaq tökümü başlayıb,
adamlar dənizi atıb
payıza köçüb,
mən payıza təslim olmaq istəmirəm...
hələ əllərim saçlarının ətrini unutmayıb,
hələ ağ gün sevdasında qaralıram
bu soyuq Günəşin altda,
hələ gözlərin kibrit çəkməyib qorxularına,
Günəş kölgəyə çevrilir,
kölgə ölçür sənsizliyin boyunu,
mən payıza təslim olmaq istəmirəm...
bax, beləcə, şər qarışdı,
axşam düşdü dənizə,
bir də baxdım, payızın soyuq nəfəsi kürəyimi üşüdür....
***
İndi nifrət edirəm
Bütün uzaqlara,
yollar uzandıqca
mən azalıram,
bir də görəcəksən,
eləcə yoxam,
yoxam, ay zalım balası...
ümid
bir gedişlik xırda pul kimidi,
uzaqlara apara bilmir adamı,
çeynənmiş saqqız kimi
dadı qaçır arzuların,
gəlmə daha,
qoy öldüyüm yerdə ölüm,
ölüm, ay zalım balası...
Ölsəm, bağışla
Dəm vermə gözün yaşına,
Bir az duz qat yas aşına.
Çevir məni öz başına,
Mən sənsiz ölsəm, bağışla.
Yırğalama boş beşiyi,
Yenə də yolumdan keçir
Taleyin qara pişiyi,
Mən sənsiz ölsəm, bağışla.
Gözləmə, umud olarsan,
Ağlama, bulud olarsan.
Ötən gündə yaşayarsan,
Mən sənsiz ölsəm, bağışla...
