Kulis tanınmış şairə Sevinc Elsevərin yeni şeirlərini təqdim edir

Pəncərələrdəki ağ bayraqlar

axşam yeməyindən sonra

süfrəni yığışdırıb

pəncərədən çırpmaz

çörək qırıntılarını atmaz

bizim elin qadınları

çocuqlarının gecəgözü

yavan-yavan

gəvələyib yerə tökdüyü

çörək qırıntılarını

diz atıb əlləriylə dənləyər

səhəri gözləyərlər

evdən zibil çıxartmazlar

qonşuya ağartı verməzlər

evlərinin bərəkəti qaçmasın deyə

amma yenə nəsə kəm olar süfrələrində

xiyar doğrasalar salatlarına

pomidor qalar

pomidor doğrasalar

xiyar

qarpız kəssələr

yemiş olmaz yanında

yemiş kəssələr

qarpız

bəzilərində heç biri olmaz hətta....

səhər ki açıldı

pəncərələrdən

ağ bayraq kimi dalğalanar süfrələr

yoxsulluğa ağ bayraq qaldırarlar beləcə

bizim elin qadınları....

Quşlar

Damında quşlar gecələyən evlərimiz vardı

Quşların civiltisiylə yuxuya gedərdik

Layla kimiydi...

Pişiklər dırmaşırdı damlarımıza

O quşların yuvalarına hücum çəkirdilər

Seyrçi qalar

Bir şey etməzdik...

Bizə sığınmışdılar oysa

Bizim evimizə

Sonra

Yandı

Uçdu

Dağıldı evlərimiz qanlı döyüşlərdə

Quşlar pırr eləyib uçdu damlarımızdan

Yuvalarında ətcə balaları qaldı...

İndi qaçqın kimi sığındığımız böyük şəhərlərdə

Quş damı boyda evlərimizdə

Quş səslərinə həsrətik

***

Dəyişən təzyiqim kimi

Nə düşməyini istəyirəm

Nə qalxmağını

Mən dayandığım pillədən

Aşağıda olanda sən

Özünə inamını itirirsən

Yüksələndə

Mənə olan inamını...

Hər zaman bərabər qalaq istəyirəm

***

Alma kimi ismətlidi

Bizim elin qızları

Öpüb-dişləməmiş qızarırlar...

***

Çocuqluğumuzda

Bizə danışılan nağıllarda

Şişman olurdu zəngin xanımlar

Şişdikcə qəddarlaşır

Ögey qızlarını daha çox ağladırdılar

Amma indi

İştahsız çocuqlarının boşqablarındakı

Yemək artıqlarını atmağa

İsraf etməyə əli gəlməyən

Yoxsul ev xanımları

Evlərinin həm pişiyi

Həm iti olurlar...

Çocuqlarının qarnına yeyirmiş kimi yeyirlər

əlləri gəlmir çocuqlarının payını

küçə itlərinə yedirməyə

eyinlərinə deyil televiziyaların

arıqlama proqramları

“Adım Aişədi”

“Adım Rövşəndi” deyib boşqabı aldadırlar

Çocuqlarının adını çəkərək...

özgəsinin payını yeyənin

dilinə pay çıxar deyirlər ya

bizim yerlərdə....

Çocuq da inanır az qalsın

Yeməyi özünün yediyinə....

Çocuqlarının yarıda buraxdığı hər işi

Boynuna çəkməyə

Qaldırmağa gücləri yetməyən

Hər yükü çəkməyə

Razıdır analar...

***

Qan azlığından əziyyət çəkən

Hamilə qadın

Hər gecə yuxudan üşüyərək oyanıb

əriylə oğlunun açılmış üstünü örtür

yuxularına hər gecə ağappaq qar yağır

qar kraliçasına dönür

qan azlığından əziyyət çəkən hamilə qadın....

***

Ayağındakı köhnə çəkələkləri

Məktəbli çantasının arxasında gizlədən qızcığaz

Bilirdi bu çanta bu gün olduğu kimi

Sabah da

Saman çöpü olacaq ondan ötəri

Düşdüyü qəm dənizində

İçindəki kitab-dəftərlər onu batmağa qoymayacaq....

Süpürülüb atılan kədər

təzəcə kəsdirdiyi saçlarının

ona çox yaraşdığını söylədi hicablı rəfiqəsi

ustasını təriflədi

“hansı ustaya saçlarını kəsdirdin” - dedi

“mən də saçlarımı kəsdirmək istəyirəm”....

“sən özün də saçlarını kəsə bilərsən

hansısa stili neynirsən

görünmür ki saçların sənin” -

güldü saçlarını kəsdirən qadın

bir az acımasızlığı da vardı....

qızardı öncə

saçlarını gizləyən

küləyə öpdürməyən qadın

“güzgüdə gözlərimə

bir ayrı görünmək istəyirəm” - söylədi....

söylədi amma

heç biri etiraf etmədi

təkcə gözəl görünməkçün

saçlarını kəsmir qadınlar

darıxırlar

boğulurlar

bu dünyada gücləri çatan tək şey

elə saçlarıdır ancaq

dünya dağılsa

əvvəl saçlarına əl atırlar

yolurlar

kəsirlər

üzlərindən qovurlar gücləri yetdiyi qədər....

bir ömür boyu qadınlar

saç uzadırlar hədər

kəsilən saçların bir adı da kədər

gözəllik salonlarında

süpürülərək xəkəndazlara yığılan saçlar

kədərin şəklidi bir az da...

sən o kədəri süpürüb atdıqca

yenə uzanar

yenə gələr...

• Kamal Abdullanın teatrımıza gətirdiyi postmodernizm - Zəhra Həşimova
• Orxan Həsəninin romanının təqdimat mərasimi keçiriləcək
• Bütün qazancını buna xərcləyir