Kulis.az Tofiq Nurəlinin şeirlərini təqdim edir.

Anlamaq

Sanki vaxtın altından qazıyıb çıxarıblar,

Uçuq qəbirdən çıxan sınıq kəllə kimidi...

Durub qarın içində son tufanı gözəyir -

Nə təsəlli istəyir, nə də var bir ümidi,

Elə bil bu ağacın heç baharı olmayıb.

Bilir, bir də alnına bahar yazılan deyil...

Min günəşin içinə atsan qızınan deyil..,

Fələk çıxara bilməz canındakı soyuğu

Heç nə doldura bilməz içindəki oyuğu

ELə bil bu ağacın heç baharı olmayıb.

Həyat necə vurubsa düz onun sinəsindən

Dünyalar köçüb gedib onun dörd dövrəsindən,

Tükü də tərpənmir heç qarğaların səsindən

Budaqların yerində quru çubuq, çır-çırpı,

Dövran onu bərk əzib, zaman onu bərk çırpıb

Elə bil bu ağacın heç baharı olmayıb.

Nə çinar bacısından, nə palıd qardaşından

Bir xatirə də yoxdu zalımın yaddaşında,

Sanki dünya məzardı: öz əliylə dəfn edib-

Çarəsiz və tək tənha durub məzar başında ...

Elə bil bu ağacın heç baharı olmayıb.

Mən ona çox astadan “sən tək deyilsən” dedim,

“baharın çox olacaq, bir az əyilsən” dedim...

Zəhimli bir sükutla elə gəldi üstümə -

Yaxşısıdı budu, burdan astaca çıxım gedim...

Anladım ki, anlayıb dünyasının get-gəlini...,

...Bir əkinçi bir payız burda kəsdi kəlini ...

Anlayıb baharın da min-bir minnəti vardır,

Hər minnəti çəkməyin min-bir zilləti vardır...

Odunçunun əlində baltadan da çəkinmir

Dörd canını bürümüş xatadan da çəkinmir

Bu məğlub məğrurluğu günahmı təmizləyir?

Durub qarın içində son tufanı gözləyir...

Elə bil bu ağacın heç baharı olmayıb.

Durub qarın içində son tufanı gözləyir..,

Bəlkə son da deyir heç, sondan sonrasıdı bu..,

Qəlbimdə həyəcanlar dartışır bir-biriylə:

Nələr dünyasıdı bu,

Nələr dünyasıdı bu?

Dörd dost

“Dost tərəf keçməyə körpümdü mənim,

Maarif, Ağacəfər, Tofiq Nurəli”

V. Bəhmənli

Ömür uralandı – günlər ələndi,

Mənimsə dostlarım həmən-həməndi –

Ağır oturandı, batman gələndi

Maarif, Ağacəfər, Vaqif Bəhmənli...

Başımın üstündə göy qurşağıdı,

Ayaz gecələrin ay işığıdı,

Səksənincilərin yaraşığıdı

Maarif, Ağacəfər, Vaqif Bəhmənli...

Nəfəsi alovdu, baxışı neştər,

Hər sözü-kəlməsi dərinə işlər –

Köhnə kişilərdi, köhnə kişilər

Maarif, Ağacəfər, Vaqif Bəhmənli...

Tofiq Nurəliyəm ellər içində,

Yaşadım ömrümü mən bu biçimdə.

Büdrəsəm, bilirəm, saxlar çiynində

Maarif, Ağacəfər, Vaqif Bəhmənli...

Getmək

Yaxınlar sıxır adamı—

yaxınlardan qopub getmək...

Ömrün səndən gizlətdiyi

bir əcəli qapıb getmək...

Getmək,

yenə getmək...

Nə qaranlıq sabahlara,

nə də dibsiz keçmişlərə...

Bir “yox” çırpıb ölçülərə

heçliklərə, heçliklərə, heçliklərə getmək.

Getmək,

yenə getmək.

Bu xaotik boşluqlara,

bu qızmış sərxoşluqlara,

stəkanda fırtınaya—coşqulara

Üsyan kimi,

üsyan kimi,

üsyan kimi getmək...

Getmək,

yenə getmək.

07. 04. 15

Yovşan

Bu qupquru yovşanın qoxusundan

Min il o yanın səsi gəlir.

bu qupquru yovşanı

qoxladıqca

insanın həvəsi gəlir

bir az oxumağa pəsdən,

bir az xatirələrə dalmaq,

bir az da dolmaq,

dolub-daşmaq,

ömrün bu başını o başına-

o başını bu başına daşımaq

həvəsi gəlir...

hər şeyi,

hətta ölən sevgiləri də

yenidən yaşamaq

həvəsi gəlir...

bu cadar-cadar şoran

Şirvan küdrüsündə...

Bu küdrünün düzündə

çöl yatıb min ilin yuxusunda...,

sonsuzluğun qapısıdı sanki

yovşanın hər dəstəsi...

Bu qupquru yovşanın qoxusundan

aşıq Şakirin səsi gəlir –

“Şirvan şikəstəsi”

18.02.2017

Pencəkli xatirələr...

Salıram pencəyimi

çiyninə başdaşının

hava şaxtadır yaman...

...Bəlkə çıxıb yadından -

bax beləcə bir zaman

salardım pencəyimi

sənin çiyinlərinə,

bir az üşüməkdən qoruyardım səni,

bir az özümə bükərdim səni,

Sən gedəndən sonra

bu pencəyin içindən

canıma çəkərdim səni...

...indi heç nə yoxdur, yox

yüz fikirləş,

yüz vur-çıx

yüz düşün, yüz, daşın

heçnə dəyişən deyil...

Adını sinəsinə tutub durub baş daşın –

burda nə çox gözləyən var, ilahi.

Adını sinəsinə tutub durub baş daşın –

demək ki, gözləyirsən?

axı bir qərib də var

ömrün o başlarında

iyirmi yaşlarında...

Sənli mənli, pencəkli

köhnə xatirələri –

həyəcanlı və canlı

və tərli xatirələri

salıram bircə-bircə yaddaşımın çiyninə

və adını sinəsinə tutub duran

baş daşının çiyninə.

Salıram pencəyimi

baş daşının çiyninə

hava yaman şaxtadadı.

29.03.2017

• Daha bir serial final edir
• Faciəvi şəkildə vəfat edən gənc şairin kitabı çap olunacaq
• Azərbaycanlı alim beynəlxalq konfransda Qulu Ağsəsin şeirlərindən bəhs edib