Александр Блок - стихи

В сыром ночном тумане
Всё лес, да лес, да лес....
В глухом сыром бурьяне
Огонь блеснул — исчез...

Опять блеснул в тумане,
И показалось мне:
Изба, окно, герани
Алеют на окне...

В сыром ночном тумане
На красный блеск огня,
На алые герани
Направил я коня...

И вижу: в свете красном
Изба в бурьян вросла,
Неведомо несчастным
Быльём поросла...

И сладко в очи глянул
Неведомый огонь,
И над бурьяном прянул
Испуганный мой конь...

«О, друг, здесь цел не будешь,
Скорей отсюда прочь!
Доедешь — всё забудешь,
Забудешь — канешь в ночь!

В тумане да в бурьяне,
Гляди, — продашь Христа
За жадные герани,
За алые уста!»

Декабрь 1912

Ты так светла, как снег невинный.
Ты так бела, как дальний храм.
Не верю этой ночи длинной
И безысходным вечерам.

Своей душе, давно усталой,
Я тоже верить не хочу.
Быть может, путник запоздалый,
В твой тихий терем постучу.

За те погибельные муки
Неверного сама простишь,
Изменнику протянешь руки,
Весной далекой наградишь.

8 ноября 1908



Встану я в утро туманное,
Солнце ударит в лицо.
Ты ли, подруга желанная,
Всходишь ко мне на крыльцо?

Настежь ворота тяжелые!
Ветром пахнуло в окно!
Песни такие веселые
Не раздавались давно!

С ними и в утро туманное
Солнце и ветер в лицо!
С ними подруга желанная
Всходит ко мне на крыльцо!

3 октября 1901 года



Дождешься ль вечерней порой
Опять и желанья, и лодки,
Весла и огня за рекой?

Фет



Сумерки, сумерки вешние,
Хладные волны у ног,
В сердце - надежды нездешние,
Волны бегут на песок.

Отзвуки, песня далекая,
Но различить - не могу.
Плачет душа одинокая
Там, на другом берегу.

Тайна ль моя совершается,
Ты ли зовешь вдалеке?
Лодка ныряет, качается,
Что-то бежит по реке.

В сердце - надежды нездешние,
Кто-то навстречу - бегу...
Отблески, сумерки вешние,
Клики на том берегу.

16 августа 1901



Ветер принес издалёка
Песни весенней намек,
Где-то светло и глубоко
Неба открылся клочок.

В этой бездонной лазури,
В сумерках близкой весны
Плакали зимние бури,
Реяли звездные сны.

Робко, темно и глубоко
Плакали струны мои.
Ветер принес издалёка
Звучные песни твои.

29 января 1901



Ветер принес издалёка
Песни весенней намек,
Где-то светло и глубоко
Неба открылся клочок.

В этой бездонной лазури,
В сумерках близкой весны
Плакали зимние бури,
Реяли звездные сны.

Робко, темно и глубоко
Плакали струны мои.
Ветер принес издалёка
Звучные песни твои.

29 января 1901



Анне Ахматовой

«Красота страшна»- Вам скажут,-
Вы накинете лениво
Шаль испанскую на плечи,
Красный ро́зан - в волосах.

«Красота проста» - Вам скажут, -
Пёстрой шалью неумело
Вы укроете ребёнка,
Красный ро́зан - на полу.

Но, рассеянно внимая
Все́м словам, круго́м звучащим,
Вы задумаетесь грустно
И твердите про себя:

«Не страшна и не проста я;
Я не так страшна, чтоб просто
Убивать, не так проста я,
Чтоб не знать, как жизнь страшна́».

16 декабря 1913

Qalxdı gecə dumanı,-
Bu meşə nə sıx imiş...
Bu nəm, bu lal cəngəllikdə,
Bir işıq yandı keçdi,
keçdi... Sanki yox imiş...

Və birdən yenə yandı,
... Yenə gəldi o işıq,
Parıldadı dumanda.
Pəncərəmdə qızaran
Ətirşaha bənzətdim
O işığı o anda...

...Ətirşahdan süzülən
Gecə yanırdı sanki,
Bürünmüşdü tüstüyə.
Sürdüm ilham atımı,
O işığın üstünə.

O yorğun xoşbəxtliyim,
Bu qərib bəxtim kimi,
Qəmli gecə yatırdı.
Alaq otu içində
Bir daxma boy atırdı...

O qərib işartıya,
Qəribə parıltıya,
Baxdım, doyunca baxdım.
Birdən diksindi sanki,
Yüyürdü cəngəlliyə
Mənim bu ürkmüş atım...

...Burda qalmaq çətindi,
Yaxşısı budur get,
Get, dostum, buralardan,
Tez get burdan,çalış, get,
Getsən, unudacaqsan
Bu gecəyə qarış, get...

...Alaq otları basmış,
Bu dumanlı gecədə,
Bax, İsanı satma ha,-
O lalə dodaqlara,
O acgöz ətirşaha...

Dekabr 2012



Bakirə qar kimi necə işıqlı,
Uzaq məbəd kimi necə də ağsan.
Bu uzun gecəyə inanmıram mən,
İnanmıram sənə, çarəsiz axşam !

Bu ömür yorğunu ürəyimin də
Artıq inanmıram yorğun səsinə.
Bəlkə də gecikmiş bir yolçu kimi,
Döydüm o köşkünün pəncərəsinə...

Unudub verdiyi əzabları da,
Özün bağışlarsan bu günahkarı.
Əlini uzadıb bu vəfasıza,
Mükafat verərsən uzaq baharı...

23 dekabr 2012




Dumanlı səhərə oyanıram mən,
Günəşin şüası üzümə dəyir.
Bəlkə elə sənsən səslədiyim qız,
Kölgən eyvanımda gözümə dəyir ?

Ağır darvazalar taybatay açıq,
Külək ətir səpir pəncərələrdən.
Ah, gör haçandı ki, uzaq düşmüşəm,
Könlümə yayılan bu nəğmələrdən!

Dumanlı səhərin içindən çıxıb
Günəş də, külək də toxunur mənə.
Onlara qoşulub sevdiyim qız da,
Qalxır eyvanımın aynabəndinə...

22 dekabr 2012



Bu gecənin alaqaranlığında
Ayağım altında soyuq ləpələr.
Sahildə qumları öpən dalğalar,
Könlümdə sə səksəkəli ümidlər.

Uzaqda oxunan o mahnılar da,
Necə oxşardılar, gəl indi ayır.
Məndən ayrı düşmüş tənha ürəyim,
O qarşı sahildən baxıb ağlayır.

Sənmi çağırırsan uzaqdan məni,
Sirrim, niyyətimmi keçir həyata?
Yellənə-yellənə şütüyən qayıq,
Çayda elə üzür, qorxuram bata...

...Ah, könlümdə səksəkəli ümidlər,
Kimi isə görmək üçün qaçıram.
Sayrışan o qaranlığın içiylə,
O sahildən səs gəlir aram-aram...

13 mart 2014



Bahar nəğmələri daşıyır külək,
Daşıyır baharın çiçəklərini.
Hardasa işıqlı və əngin səma,
Açır yer üzünə ətəklərini...

Yazın müjdəsini gətirir yellər,
Eşidib ağlayır qış tufanları.
Seyrəlir gecənin ənginliyində,
Ulduz yuxuları, ulduz falları.

Könlümün görünməz dərinliyində,
Bir mizrab ağlayır:-tənha və ürkək.
O şaqraq, füsunkar nəğmələrini,
Mənə uzaqlardan gətirir külək...

13 mart 2014



Bahar nəğmələri daşıyır külək,
Daşıyır baharın çiçəklərini.
Hardasa işıqlı və əngin səma,
Açır yer üzünə ətəklərini...

Yazın müjdəsini gətirir yellər,
Eşidib ağlayır qış tufanları.
Seyrəlir gecənin ənginliyində,
Ulduz yuxuları, ulduz falları.

Könlümün görünməz dərinliyində,
Bir mizrab ağlayır:-tənha və ürkək.
O şaqraq, füsunkar nəğmələrini,
Mənə uzaqlardan gətirir külək...

13 mart 2014



Anna Axmatovaya

"Gözəllik dəhşətdir"- Desələr sizə,
o ispan şalınızı
astaca atarsınız çiyninizə
qızılgüllə bəzərsiniz saçlarınızı...

"Gözəllik adi şeydir"-Desələr sizə
səriştəniz olmasa da
o ispan şalınıza
və
saçlarınızdakı qızılgüllərə bükərsiniz
döşəmədəki körpəni...

Qüssəylə dinləyib
Ətrafdan yayılan sözləri
və kədərlə düşünərsiniz özünüz haqda:

"Yox, nə qorxuluyam,
nə də ki, sadə
bəlkə ömür sadəcə bir yuxudu?
Mən o qədər də
sadə deyiləm ki,
bilməyim,-yaşamaq necə
qorxuludu..."

9 dekabr 2012


Tətcümə edən Əlizadə Nuri