EYNULLA MÜSLÜM

YENƏ O ÇAĞ OLAYDI...

Yenə o çağ olaydı,

Yenə yığışaraq siz-

Qəbuluma gələydiz...

Mən də baxıb damara,

Qanınızı soraydım-

Sizdən rüşvət alaydım.

Yenə o çağ olaydı,

Yenə o kefli əyyam...

Kaş çin olaydı röyyam.

Böyük bir iclas qurub

Boş yerə danışaydım,

Kürsüdə alışaydım.

Yenə o çağ olaydı,

Yadıma daş düşəydi.

Sözümə söz deyənin

Başına daş salaydım,

Yenə rəhbər olaydım.

Yenə o çağ olaydı,

Yenə o kefli əyyam

Katibə bitirəydi-

“ Ruhun ehtiyacını”

Unudaydım acını.

Yenə o çağ olaydı,

Qayıdaydı sovetlər

Qoruyaydı qapımı

Milli sayılan itlər.

Mən də çəkib özümü

Pələng kimi duraydım,

Fərəhdən quduraydım.

Arzuya bax, ay Allah!

Bir-birindən incəmi?!

Görəsən bu arzular

Xalqın ürəyincəmi?!

17.07.1992.

• "Əgər müəllif Qismətin dediyi kimi..." - Səddam Laçın
• "Bu hekayə AYB-dəki hadisələrə və şəxslərə etiraz ruhunda yazılmışdısa..." - Müzakirə
• Mustafa Sandala məhkəmədən pis xəbər