Kulis.az Ramiz Rövşənin tərcüməsində Marina Svetayevanın Aleksandr Blok haqqında şeirlərini təqdim edir.

1. «Sənin adın…»

Sənin adın – quş kimidi əlimdə,

Sənin adın – buz kimidi dilimdə.

Sənin adın – hərflərin beşidi*,

Dodağımın bircə tərpənişidi.

Cingildəyən gümüş zınqırovdumu?

Havadaca tora düşən topdumu.

Sənin adın – bu bahar gecəsində

Çöldən keçən atların nal səsində.

Sakit gölə bir daş atsam bu gecə

Qulağıma sənin adın gələcək.

Gicgahıma güllə sıxsam qəfildən,

Adın qopar şaqqıldayan tətikdən.

Sənin adın – necə deyim, ax, necə?! –

Yuxulu gözdən bir öpüşdü gizlicə.

Sonra çıxıb tez qapını örtməkdi.

Sənin adın – qışda qarı öpməkdi.

Bircə qurtum sərin sudu, sərin su…

Və lap dərin bir yuxudu, bir yuxu.

* İnqilabdan əvvəl Blok adı beş hərfli idi (Блокъ)

2. «Yatır yollar yorğunu…»

(sərbəst tərcümə)

Yatır yollar yorğunu, sonuncu səfərdədi,

Qoşunsuz sərkərdədi.

İçdiyi sularada gözündən yaş damardı,

Ölkəsiz hökmdardı.

Tanrının dərgahına çatanda dincələcək,

Burda itirdiyini tanrı orda verəcək.

Sığallayıb başını:

- Al, yiyə dur, – deyəcək, – bu ölkən, bu qoşunun,

Sərkərdəm, hökmdarım, şairim, ustam mənim,

Dostlarsız dostum mənim…

***

(sərbəst tərcümə)

Bu dünyada hamının əlindən allam səni,

Təkcə mənim olarsan, tək sənin ollam, sənin.

Səni mənim əlimdən Allah da ala bilməz,

Yer də, göy də, qılınc da, bayraq da ala bilməz.

Qovaram o qapında keşik çəkən iti də,

Möhkəm-möhkəm bağlaram qıfılı, kilidi də.

Açarı da tullaram pəncərədən o yana,

Səndən bir tük də düşməz özgələrin payına.

Səhərəcən qapında qoy ulasın o köpək,

Hansı it sənə məndən yaxşı keşik çəkəcək?!..

Lap evlənsən, mən səni evindən oğurlaram,

Ər olmazsan heç kəsə, heç kəsə yar olmaram.

Lap ölüm ayağında allam ölümdən səni,

Amma necə alım mən Sənin əlindən səni?!

Yenə getdin, qalmadın, – bir gör nə günə qaldım;

Yenə mənim olmadın, yenə Özünə qaldın…

• Nikol Kidmanın ən böyük qorxusu
• "Babalarımız bizə türk deməyə tərəddüd edər, dilimizə türk dili deyə bilməz..." - Ərəbistanda əkilən, Azərbaycanda toxunan dil
• Mağara axtarıram “yuvam” deyə biləcəyim - Şuntaro Tanikavanın şeirləri