Düz yüz il bundan qabaq: 1911-ci il
Aylardan mart.
Tiflis vağzalı...
İki nəfər qucaqlaşır.
Biri şairdir, o biri yazıçı.
Yazıçı şairi yola salmağa gəlib.
Axırıncı görüşləridir.
Xəstədir şair, “arizi qəmlər əlindən ki, ürəyi şişmiş idi. Bəxtindən
ciyəri də şişməyə başlamışdı” .
Son dəfə qucaqlayır dostunu.
Amma adları yüz illər boyu yanaşı çəkiləcək.
Bunu bilmirlər çox güman ki.
Və bu vidadan dörd ay sonra bir teleqram gələcək: “Şair öldü”.
Yazıçı üçün bu teleqram gözlənilən olsa belə bir neçə gün özünə gələ bilməyəcək.
Hətta bir müddət jurnalı bağlayacaq.
Təkcə onun yox jurnal kollektivinin də əli işə yatmayacaq.
Yazıçının yazdığı bir şeir şairin adına çıxılacaq, yazıçı müəllifiliyini
gizlədəcək.
O vidadan on il sonra heykəli qoyulacaq şairin.
Yazıçını ora dəvət etməyəcəklər.
Qəzetlərdən oxuyacaq dostuna heykəl qoyulduğunu.
10 il sonra da özü vəfat edəcək.
***
Şair-Mirzə Ələkbər Sabir...
Yazıçı-Cəlil Məmmədquluzadə...
Qan TURALI
Bizi Telegram-da izləyin
t.me/kulis_az
Bizi Instagram-da izləyin
Bizi TikTok-da izləyin
Bizi Facebook-da izləyin
Bizi X-da izləyin
Oxşar xəbərlər
"Tənhalığın ardınca insan ömrünün finalı gəlirsə..." - Nüşabə Hüseynli
16:39
17 noyabr 2025
"Əli ilə Ninonun münasibəti mədəni sintez və parçalanmanın modelidir..." - Sevgi nə qədər dözə bilər?
15:00
15 noyabr 2025
“Unuda bilmirəm. Amaliya Pənahova” bədii-sənədli filminin təqdimatı olub
14:00
15 noyabr 2025
Onların yeganə vəzifəsi cümlə düzəltməkdir? - Azərbaycanda bədii redaktor problemi
15:00
14 noyabr 2025
"Mən onun mətnləri ilə nəfəs alıram..." - Həmkarlarının Saday Budaqlı barədə fikirləri
17:24
13 noyabr 2025
"Dramı yaşayırlar, faciəyə isə layiq olurlar..." - Rolan Barta görə teatr bizə nəyi öyrədir?
10:52
12 noyabr 2025
