Kitabxanam dağıldı, dostlar....

Kitabxanam dağıldı, dostlar....
12 iyul 2013
# 15:31

Layihə-Ədəbiyyatın kulisi

İş belə gətirdi ki, uzun müddətdən bəri yaşadığım evdən başqa bir yerə daşınası oldum. Min-bir əziyyətlə özümə kitabxana yaratmışdım, hər kitabın üstündə əsirdim, məndən icazəsiz o kitablara heç kəs toxuna bilməzdi... Amma evdən çıxanda həmişə əzizlədiyim kitabları fəhlələrin kobud əllərinə etibar edəsi oldum. Dərzi hara köçürsə, iynəsini yaxasına sancıb gedir. Amma biz dərzi qədər qayğısız və xoşbəxt adam deyilik... Yükümüz özümüzdən dəfələrlə ağırdı... Kitabdan başqa heç nəyimiz yoxdu, o da bütün yüklərdən ağır gəlir...

“Qazel” maşını arxasını dəmir darvazaya dirəyən kimi fəhlələr rəflərdə səliqəylə düzülmüş dünya klassiklərinə hücuma keçdilər. Yarım saat ərzində rəflər boşaldı, içi boş qəbir kimi kədərli görkəmə büründülər, mənasızlaşdılar, yazıqlaşdılar... Təxminən iki minə yaxın kitab səliqəsiz şəkildə “Qazel”in kuzovuna səpələnmişdi. Ürəyimin başı göynədi...

Qapıda dayanan bir-iki kəmfürsət adam girəvəyə salıb xeyli kitab çırpışdıra bilmişdi. Həyətin kirayənişinlərindən olan orta yaşlı kişinin əlində Vaqif Nəsibin “Uzundərə” kitabını görüb üstünə bozardım:

- Gəlib özümə desəydin, o kitabı sənə bağışlayardım. Amma indi verməyəcəm...

Üzümə irişdi:

- Kitab çırpışdırmaq oğurluq sayılmır ha...

Heç nə deməyib kitabı əlindən aldım.

Təzəcə köçdüyüm evə çatanda yorulub əldən düşmüş fəhlələr bütün yorğunluqlarının acığını kitablardan çıxmağa başladılar. Sanki kitab yox, Türkan daşı boşaldırdılar; kitabları qucaq dolusu götürüb həyətə tullayırdılar. Uzun illərdən bəri boğazımdan kəsib aldığım qiymətli kitablar toz-torpağa bulaşıb əzik-üzük olmuşdu. Belə məqamda ürəyimdən bir kəndir tapıb özümü asmaq keçdi.

Fəhlələrdən biri bezgin tövrlə “zalım oğlu, bu qədər kitabı neynirsən, tulla getsin dəə” dedi. O fəhlə hardan biləydi ki, mən o kitablara həyatımı həsr etmişəm?!..

Arada Facebook səhifəmdə kitabxanamın şəklini paylaşırdım və dostlar zarafatla “bir gün sizə oğurluğa gələcəyik” yazırdılar, bəziləri yazırdı ki, “kaş mənim də belə kitabxanam olaydı...”

Həmin kitabxana dağıldı, dostlar....

# 2733 dəfə oxunub

Oxşar xəbərlər

"Əli ilə Ninonun münasibəti  mədəni sintez və parçalanmanın modelidir..." - Sevgi nə qədər dözə bilər?

"Əli ilə Ninonun münasibəti mədəni sintez və parçalanmanın modelidir..." - Sevgi nə qədər dözə bilər?

15:00 15 noyabr 2025
“Unuda bilmirəm. Amaliya Pənahova” bədii-sənədli filminin təqdimatı olub

“Unuda bilmirəm. Amaliya Pənahova” bədii-sənədli filminin təqdimatı olub

14:00 15 noyabr 2025
Onların yeganə vəzifəsi cümlə düzəltməkdir? - Azərbaycanda bədii redaktor problemi

Onların yeganə vəzifəsi cümlə düzəltməkdir? - Azərbaycanda bədii redaktor problemi

15:00 14 noyabr 2025
"Mən onun mətnləri ilə nəfəs alıram..." - Həmkarlarının Saday Budaqlı barədə fikirləri

"Mən onun mətnləri ilə nəfəs alıram..." - Həmkarlarının Saday Budaqlı barədə fikirləri

17:24 13 noyabr 2025
Azərbaycan nəsrini sanbala mindirən yazıçı - Saday Budaqlının sehirli qalmasının səbəbi nədir?

Azərbaycan nəsrini sanbala mindirən yazıçı - Saday Budaqlının sehirli qalmasının səbəbi nədir?

12:10 13 noyabr 2025
"Dramı yaşayırlar, faciəyə isə layiq olurlar..."  - Rolan Barta görə teatr bizə nəyi öyrədir?

"Dramı yaşayırlar, faciəyə isə layiq olurlar..." - Rolan Barta görə teatr bizə nəyi öyrədir?

10:52 12 noyabr 2025
#
#
Ana səhifə Yazarlar Bütün xəbərlər