Şəhərin yenicə oyandığı vaxtda – saat altıdan qabaq Bakının “Yaşıl bazarı”nda satıcılar iş başındadırlar. Onların işi başqalarından bir neçə saat tez başlayır. Piştaxtalar düzülüb, üstündə meyvə-tərəvəz, ət, süd-qatıq, arxasında isə satıcılar. Müştəriləri gözləyir. Çay içirlər. Mürgüləyənləri lağa qoyur, zarafatlaşır, mallarına daha gözəl görünsün deyə əl gəzdirirlər. Buranın əsas alıcıları dəyişmir. “Yaşıl bazar” topdan satış bazarıdır.
Biri deyib – gülür, başqası fikrə dalıb, arabalar yük daşıyır. Bütün bu səs-küydə xoş əhvalla yanaşı qəribə yorğunluq da var idi. Günəş çıxmazdan oyanmaq yorğunluğumu, iş yorğunluğumu, yoxsa...?
Burda hamını fotoya almaq asan idi, arabaçıya arabasının yanında, zibil daşıyanı zibilin yanından başqa.
“Özü çıxarandandır (fotoaparat)?”
“Götür meyvə ye, götür, götür”...
“Mənim mallarını reklam edə bilərsənmi?”
“Neçə manata çəkirsən şəkilləri?”
“Bunu da (yatan dostunu görsədir) çək, çək, mənnikdir”.
Və çiynində limon dolu sellofan torba daşıyan yaşlı qadını çəkəndə başqa biri: “ Azərbaycanın qara gününümü çəkirsən?”...
Bazar sakinləri məni belə qarşıladı...
Bizi Telegram-da izləyin
t.me/kulis_az
Bizi Instagram-da izləyin
Bizi Facebook-da izləyin
Bizi Twitter-da izləyin
