Sevgilimizin qollarında anamızı xatırlamaq

Kulis.Az Salam Sarvanın iki yeni şeirini təqdim edir.

***

Baxtımızdan...

Analarımız bizi 40 yaşımızdan sonra yetim qoyurlar –

get-gedə uşaqlaşan vaxtımızda...

Bunu sənə gələcəyə öncəgörən kimi,

keçmişə görməmiş kimi baxan bu adam deyir.

Darıxan bu adam deyir:

sevgilimizin qolları arasında anamızın yada

düşməyindən məlumdu uşaqlaşmağımız.

Yalnız o, yalnız o rəhmətlik arvad bilərdi

bu dəhşətli sualın cavabını:

Ki, hansı istiqamətə hərəkətdi

getdikcə hər yerdən uzaqlaşmağımız?

“Yekə kişi” kimi yaşamış internat uşaqlarındanam e –

bizim yanımızda ata-ana, bacı-qardaş olmayıb,

onunçün də gözümüzdə heç vaxt yaş olmayıb.

İndi tez-tez kövrəlməyimin sirri elə budu ki,

uşaq vaxtı yıxılanda ağlamadığım ağrılara

mən indi ağlayıram.

And olsun çıxmış canına...

İndi tez-tez ölmək istəməyimin sirri elə budu ki,

tez-tez incidilən uşaq kimi

qaçmaq istəyirəm anamın yanına.

Dizlərini qucaqlayıb demək istəyirəm:

məni ruhdan salan bu ömrün, bu günün ağrıları deyil,

məni TARİX ruhdan salıb, ay ana.

Mahnı mətni

Ürəyində bir rəqəm tut

altıdan altımışacan.

Mən onu düşünüb tapım

səndən uzaqda qışacan.

Qışda qar yağsa dizəcən,

gələ bilməsəm sizəcən...

Gözündə bir damcı yaş tut

və gözlə gələn yazacan.

Yazda qəlbində həyəcan

doxsan gün qalmış toyacan

əlində bir dəstə gül tut,

soldurma gələn yayacan.

Yayda payıza qalmasam,

sən adda qıza qalmasam...

Rəqəmi unut,

göz yaşını ut,

gülləri qurut...

Qucağında bir körpə tut,

böyüt onu yüz yaşacan.

Gözün aydın olsun, Qızım,

başacan olsun, başacan!