Hara baxır axı bu polislər? – Amildən yeni minimalist şeirlər

Kulis.az Amil Amalın yeni minimalist şeirlərini təqdim edr.

Cənab Mersoya

Hakim düşünürdü...
Sol əlin günahı nə idi?

Qatil
sağ əli ilə
atəş açmışdı,
qərarı beyin vermişdi
varlığın günahı nə idi?

***

Əlimi kitaba
ayağımı aya basıb
and içərəm ki,
bir yaradan var,
mütləq var.

***

Uzun müddətdir
qucaqlanmayan,
sığal dəyməyən qadın
selfi edirdi bulvarda.

Fonda kaktus ağacları…

***

Güllə
anasının qurban dediyi
qoyunun qanını
alnına yaxacağı yerdən
dəymişdi.

***

Sentyabr...
Zenit raket
təmas xəttində
göylərə tuşlanmışdı,
günəş ekvator xəttində
zenitdə olarkən.

***

Kim ki quldur,
məhz o olur
sonra
quldur.

***

Bəlkə də
yemək yemədikləri üçün
ağappaq olur
afrikalı uşaqların dişləri.

***

İçimdəki hisslər
ocağın hisi kimi
gözümü yaşardır.

Hiss edirəm
üstümdən yox,
içimdən
his iyi gəlir.

***

Qar yağmır,
qar yağmır,
göydə tanrıların
yastıq davası gedir.

***

Bəlkə də tütün
gül növüdür deyə
adətən
stolun üstündə
yanaşı dayanır
külqabı ilə gülqabı.

***
İsmayıllı…
Çalxalayır nənəm
taxta nehrəsini,
səma ulduzlarla dolu
kəhkəşanlı
parlaq
süd yolu.

***

Bir yumruqluq canıyla
hər an döşünə döyüb
səsin başına atıb
sanki demək istəyir
əsas ürəkdir

***

Kənddə
hər yerdə
işıq söndü
bircə,
ay yanırdı
göydə.

***

Hara baxır axı
bu polislər?
Bu boyda
partlayan ürək
gəzdirirəm üstümdə.

***

Bəlkə də tanrı
əsəblərini sakitləşdirmək üçün
yaratmışdı
okeanları,
dənizləri,
içindəki balıqları.

***

Dərdlərimdən aptek açdım,
əczaçısın tapammadım.

Dedim olsun,
özüm satım.
Alıcısın da tapammadım.

Özüm aldım.

***

Səhərlər küçələri,
axşamlar öz evini
süpürən qadın.

Beli bükük,
biləkləri güclü,
saçları
süpürgə qadın.

Axı necə olur
dünya hələ də
çirkab içində.