Nə pismiş sevgisiz böyüklük – Şəhriyardan yeni şeirlər

***

Kimə durub danışsam, inanmaz
nəfəsinin təzə çörək ətrini.
Bərəkət - sənlə keçən ömürmüş,
Səfalət - yoxdu xəbər-ətərin.

Danışacam, deyəcəklər, buna bax
elə bil, dünənki uşaqdı.
Nə pismiş sevgisiz böyüklük,
nə xoşmuş sevgili uşaqlıq.

Günəşi doğacaq səhərin,
bir azdan - sən olan şəhərin.
Vətənin sən olan yerlərin
adına deyilir - uzaqlıq...

25 yanvar 2020, Kiyev

***

Elə nigaranam - səndən nigaran,

yaşaram ömürdən-gündən nigaran.

Qayğına qalıram öz aləmimdə,

nə vaxt soyuqlasan, çay dəmləyirəm.

Ürəyim əlimdə, canım əlimdə

yanına gəlirəm, gülümsəyirəm.

Deyirəm, "Darıxma yaxşı olacaq..."

Yaxşı olmayacaq, özün bilirsən,

sən özün bilirsən necə olacaq...

Sən özün bilirsən necə olacaq,

zalımın zülmü çox, məzlumun ahı.

Sən özün bilirsən necə olacaq,

kimin boynunadı kimin günahı.

Mən sənin üstünə günah almaram,

nə qədər istəsən,

neçə istəsən

mən özüm yanaram necə istəsən,

heç bircə tikə də sənə qalmaram.

Eh... sənə bu qədər uzaq olunca,

günəşə su qədər uzaq olunca,

gedib dayanaram külək tərəfdə,

saçını öpərəm külək tərəfdən.

Beş-on xatirəyə ümid olmaram.

Sən necə istəsən,

hardan istəsən

yadına düşərəm haçan istəsən.

Mən belə sevirəm, unudulmaram...