Kulis.az gənc şair Emin Pirinin yeni şeirlərini təqdim edir.

Tanrılar məbədi qadın

(səngərdən məktub)

Öpüşümlə dərərəm barmaqlarını bir-bir,
çobanyastığı ləçəkləri kimi sayaram
sevir, sevir
və...
Sevir.

Unutmaq
yeri yaddan çıxan basdırdığın
mina kimidir.
bir gün üzər ayaqlarını həyatdan
gözləmədiyin anda.

Küsər,
Baxışları -
şimal buzlu okeanın sahilə vurduğu
sərt, dondurucu ləpələr kimi.

Yeddi yox,
bütün notların sayı cəmi birdi.
təbəssümündən qopmadı hər bəstə.

Gözlərin
dənizlərin şahı,
görsə
Poseydon utanardı məqamından.

Ürəyim yerindən çıxıb
düşər ovuclarına.
Sən Tanrı Kukulkan
mənsə yağış duası.
Qəlbim əllərində döyünər
rahib taxçasındakı ürək kimi.

İndi anlayırsan ki,
yollar qovuşmaq yox, ayırmaqçündü.
Bütün yolları dağıtmaq lazım,
körpüləri uçurtmaq...

Xatırladınmı,
ata anası savaşarkən
oyuncağının gözlərini tutan
qızcığaz
bu gün “xilaskar” kimi
“Can qurtarırdı” abort masasında.

Burda anlayırsan ki,
Sevmək-solunda qəlbin döyüntüsü yox,
hər sabah oyandığında
sağında
bir ürəyin yatdığını görməkdir.

Qurmaq istərsən
o uşaq kimi dünyanı.
Divardan endirib ata rəsmini
silib qoltuq ağaclarını onun şəklindən,
ayaq çəkirdi atasına
Mərmilərin acığına.

Bilirsənmi, necə dəhşətlidir
ilk kərədən qınanmaq.
Başının üstünü kəsdirən qızın:
“Niyə ayağa qalxmır, bu mədəniyyətsiz” baxışı.
Deyə bilməzsən
ayaqlarının iki il öncə
mina üstündə centlmenlik etdiyini...
Protez ayağın utanar özündən
qayıda sənə:
“Xahiş edirəm, daha mənsiz get”

Məktəbdə kökə bölüşdürən uşaqları
burda mərmilər bölüşdürür
öz aralarında, sevgili.

Bəlkə də dönərəm,
hər duamı tellərinə deyərəm
bütün arzularımı ovcuna pıçıldayaram
dodaqlarında alaram dəstəmazı,
Tanrılar məbədi qadın.

"Tarix müəllimi"

(Əli Kərimə)

Xəzərin qucağına sığınan
bir ovuc kənd
əl açıb dənizdən
torpaq dilənir.

Dəniz torpaq yerinə
laylay deyir dalğalarıyla
Yatırdır bir ana kimi.

Bizə qul olmağı anamız öyrətdi!
İstiyə, aclığa, ya da qandal kimi bələyə
etiraz eləyib ağlayanda,
bir ana laylasıyla susdurulduq
köləliyə xoş gəldin deyib.

Sayır şagirdim müqavilələri
İmperialist qardaşlarının “mərhəmətini”
“Azərbaycan bölüşdürüldü!
Bölüşdürüldü!...”
əl uzadıb dağları göstərir...
- Qafqaz sıra dağları
bir az baş daşlarına oxşayır
bircə yazısı çatışmır:
“Burda bir xalq uyuyur...

Torpağın üstündən əli üzülüb,
Torpağının altının səsini duyur...
Tarım çəkilmiş neft boruları
Atamın təzyiqli damarlarına bənzəyir.
Ürəyinə qayıtmırsa,
bəs, hara axır bu qan?”

Sayır torpaqların işğal tarixini:
“ölərəm, əldən getsə vətən” deyənlər
uzunömürlü kimi təqaüdə düzüldülər
işğaldan sonra.

Heç vaxt keçmədim o sinifdə
2011-in “ərəb baharını”.
Bilirdim,
O, həmin il
anasını itirdiyini xatırlayacaq.

Hələ də uğuldayır qulağımda:
Anamda xərçəng çıxanda
Bütün xərçənglərə yalvarmışdım dəniz kənarında
“özünüzdən olanı aparın, gedin” - deyə.

Bu gün qonaqlarımız tanrılardı.
Məbədə çevrilər otağı
Qonaqlar Ra, Anubis, Osiris…
Bu qədər tanrı necə uduzdu
bir islam Allahına?!

Şagirdlərimi gözlərindən tanıyıram
Oxumuşam gözlərində
tarixi də, saflığı da.

- Bu gün dərsimiz 20 yanvar…
- Bəs, demədilər o gecə qorxar uşaqlar güllə səsindən?!

Erməni əsgərləri irəliləyir
Mərmilər partlayır
Xocalıda qətliam olacaq.
613…
Elə bu yerdə
dayanın deyə
Təngənəfəs bir uşaq qaçıb
vurur tənəffüs zəngini
beləcə bitirir müharibəni…

Yenə gecikir maaş
evdən çıxanda
anamının dualarını qoydum cibimə
yolpulu əvəzi.

Əlini atar cibinə tarix müəllimi,
cibi ürəyindən vurar,
ürəyi cibində vurar.
eranın əvvəlləridi cibindəki manatın sayı.
Sən çətin çatasan 1501-ə, 2017-yə.

Alın yazısı itkin düşən şagirdin…
Oxunar gözlərində:
“Canavar südünə
susayıb dodaqlarım
Ergenekondan bəri ilk dəfə
belə yalnızam, azam, çox azam!

...Qonşumuzdakı Bahadır dayı
bir əlini Berlində itirib
hələ 1945-də.
Qocalıb indi bütün bədənini gəzir qırışlar.
Gəzib hər yerini axtarıb tapıb
bircə tapa bilmir həmin əlini.
O qırışların o əli axtardığı,
o əlsiz darıxdığı kimi özlədim səni, Vətən!..”

• Asya Atakişiyeva: “Dedilər ərin başqa qadınla öpüşür, qucaqlaşır” - Müsahibə
• Tanınmış yazıçı vəfat etdi
• Necə ömür sürmüsənsə, elə də öləcəksən