Kulis.az Cəlil Cavanşirin erotik şeirlərini təqdim edir.

“Əlvida” yerinə əsəbi söhbətlər

təsadüfə bax,

divar saatının yorğun əqrəbləri kimi rastlaşmışıq

sən sərxoş gözlərimin süzülməsi qədər rahatlıq verirsən

indi hardasa,

hansısa hava limanında

sabaha yaxın gələn bir uçaqdan enirsən…

hansısa bir axmaqdan hamiləsən

unutsam, bütün dünyadan küsəcəksən

ürəyin buz kimidir

gərginsən, əllərin əsir, əzab çəkirsən…

- bilirsən?

məndən gedirsənsə…

dönməyəcəksən!

əgər yaddaşımı itirsəm səni bağışlaya bilərəm…

naməlum bir nəğmədən hamiləyik

səhnədəki royal doğuş masasıdı

hüznlü notlar doğursan barmaqlarından

və atıb qaçırsan…

mümkünsə bir şüşə viski aç

bir az buz gətir…

birini də

indi rahat dur

məmələrini də sümürəcəm, viskini də, dilini də…

yox, mən səni sevməsəm yaxşı olacaq

yenə alnının qarışıb xətləri

üzünsə cırılmış şeir dəftəri

nə versəm əlinə

- itirəcəksən axmaqlığından…

bilirsən???

unutma,

yenidən bu qədər aşiq olsam kiməsə

yaddaşımdan

silinəcəksən…

adımı tərsinə söyləmə, anlamsızdır

gedirsənsə adımı düzgün de, iyrənəcəksən

mən səni ötürməsəm yaxşı olar, yorğunam

durub sadəcə arxanca baxacağam

qanadlarımı qırdın…

daha uçmayacağam

səni bilirəm, vallah bilirəm

sən indi də ayrıldığımıza üzüləcəksən…

amma tanıyıram səni, vicdan haqqı

bütün sevişmələrindən sonra güləcəksən…

tamam! anlaşdıq! gedirsən!

bilirəm, yenə belə sevəcəksən

amma unutma

bütün sevişmələrimiz sadəcə nağıldı

Sən ən yaxşı ehtimalla

s..cəkcəsən!

Sonuncu şam yeməyi duası

mən bu binanın intihar mərtəbəsiyəm,

qarson, bir qədəh buzlu viski – zəhmət olmasa…

dırnaqlarının lakı tökülüb…

pardon,

qadınların xəyal qırıqlığı var üzərimdə

üzgünəm…

inqilaba qalxacaq xalq kimiyəm

təlatümlü, narahat…

soyuqdan qar üstündə vurnuxan

dən axtaran sərçənin qorxaqlığını daşıyıram gözlərimdə…

çatlamış dodaqlarımda,

illərin susuzluğu…

biləklərimdə kütləşmiş ülgücün sızıltısı var

və siz, xanım… niyə bu qədər gözəlsiniz???

ağlayanda kosmetikası üz-gözünə bulaşan

nifrin,

kədər,

bir az fəryaddır qadın…

əllərin kəpənək qanadlarıdır

və siz, xanım… niyə bu qədər hüznlüsünüz?

yəqin çox incidiblər sizi,

lütfən… ağlamayın…

dodaqlarınızı sıxın dişlərinizlə

danışmayın…

siqaretimin kötüyündə qalan nəminlə,

hər sabah əllərimi yuyuram…

dodaqlarında donan təbəssümündə

günəşi axtarıram…

şəhərin səmasındakı bütün buludları qovuram…

bütün minarələrdən iniltini duyuram

və bütün küçə lampalarından baxışların boylanır…

və siz, xanım… nədən bu qədər müqəddəssiniz?

sinənə toxunduğum andan,

günlərin düzümünü itirmişəm…

süd qoxuyur dodaqlarım…

dodaqlarımdan minlərlə dua düşür,

döşlərinin daş kimi gilələrinə…

…dodaqlarımda donmuş dualarla,

yalvarıram: “Eli, eli lema seviktani?”*…

əllərimdə bədənin hərarəti,

qulaqlarımda iniltin,

gözlərimdə ürkək baxışların,

və ziyarətə gələn zəvvar kimi yüyürürəm,

bədəninin qoxusuna

ləbbeyk!!!

və siz, xanım… nədən bu qədər uzaqsınız?

*Tanrım, tanrım məni niyə tərk etdin?” (İncil; Matta 27-46). İsanın çarmıxa çəkiləndən altı saat sonra pıçıldadığı sözlər.

***

Gecənin içindəki işığa dikilir baxışlarım –

yoğunam, sərsəriyəm

şeirin üstünə yeriyirəm

gecəni udum-udum içirəm

sabahın adamsızlığına gedirəm

and olsun qaranlığa ki

yalan danışdığını bilirəm…

Ulduzlar qədər uzaqsan və mən səni sevirəm…

Qutudakı son siqaretə uzanır əllərim,

Qutudakı son kibrit dənəsini yandırıb, qaranlığa atıram.

Alışır gecənin bağrı, gecəyə od vururam

Qaranlığın alışan bağrında bir siqaret yandırıb, bir içki süzürəm özümə

bir udum soyuq içirəm, bir udum gecə içirəm, bir nəfəslik işıq çəkirəm ciyərlərimə

sənə durmadan zəng edirəm,

sənə durmadan zəng edirəm

və telefonum söndürülüb…

Fələstində bir uşaq vurulur ürəyindən, qan süzülür barmaqlarımdan.

Bir sərsərisi də azalacaq şəhərin,

Çünki çıxıb gedirəm…

Beynimdə qancıq köpəklər ulaşır və bir fahişə düşür maşından

Küçə qaçır ayaqlarımın altından, ulduz axır

Mən maye halındayam indi, darıxmağın maye halında…

Özümü içirəm bütün gecələrin sağlığına…

Göz bəbəklərim ovcumda, səni axtarıram…

İçimdə əcaib sancı var, hamilə olduğumu düşünürəm

Qərib və avara gecələrlə sevişən,

Və qorunmayan küçə şairiyəm...

Bir işıq dirəyinin kölgəsinə çəkilib şeir doğuram…

And olsun bu qaranlığa ki, səni zərrə-zərrə unuduram…

Cəmilə

bu gün anladım ki,

sən heç vaxt mənə xəyanət etməmisən

amma ərinə xəyanət etmişdin

onun aldığı paltarlarla görüşə gələndə.

mənə yalan danışmamışdın heç vaxt

ərini aldatmışdın;

“Səndən hamiləyəm” deyəndə

xatırlayırsansa o zaman

məndən qalmışdın hamilə

Dilini yalanlara,

bədənini xəyanətə öyrətdin Cəmilə...

məni heç vaxt tək qoymamışdın,

sadəcə ərinin yanına -

aid olduğun yerə qayıtmışdın...

məni atmamışdın...

sən mənə xəyanət etməmişdin Cəmilə

ərini aldatmışdın mənimlə...

o uyuyanda öz yatağında

sən onun aldığı alt paltarlarını soyunurdun

mənim yarıqaranlıq otağımda...

sonra onun aldığı yataqda,

kirayələdiyi otaqda

sevişdik

sonra onun aldığı şampunla yudum saçlarımı

o gündən saçlarım tökülür...

indi gör neçə nəfər keçəl qalıb,

allah bilir...

bir gecə utanıb,

divardakı toy şəklini tərsinə çevirdin

nişan üzüyünü atdın otağın qaranlıq küncünə

sonra mənim köynəyimi geyindin əyninə

sonra ağladın,

mən isə səni tutdum dilə

“xəyanət bu deyil,

bu nədirsə,

başqa şeydir Cəmilə”

sonra ərinin aldığı içkidən içdik,

onun ezamiyyəti şərəfinə...

pəncərədən süzülən şəhər işıqları

gözümü deşməyə başladı

vicdanım oyandı o gecə, utandım...

ərinin adını pıçıldadın qulağıma

sonra “çaşdım” dedin, gülə-gülə...

Bax bu xəyanət idi Cəmilə...

sonra həyatında başqa kişilər peyda oldu

mənim verdiyim taksi puluyla

bahalı otellərə getdin

onları da özünə öyrətdin

onları da saldın zibilə

bədənin başqalarına öyrəşdi, Cəmilə...

görəsən xəyanət nədir, Cəmilə?

bu gün anladım ki,

məni aldatmamısan heç vaxt

özünə danışdığın yalanlar, özünə xəyanətindi.

səni sevmək mənim günahım deyildi

bəlkə də lazımsız cəsarətimdi...

bu gün anladım ki, hamıya xəyanət edirəm

qadınımın ütülədiyi köynəklə görüşünə gələndə

anladım ki xəyanət,

başqasına aid olan şeyləri

səninlə bölüşməkdi...

heç bir aldanış xəyanət deyil, əslində

xəyanət, sevmədən sevişməkdi...

xəyanət, öz gözündən düşməkdi

özgə yataqlarında...

xəyanətin nə olduğunu bilirsənmi Cəmilə?

hərdən,

tək qalanda

vicdan əzabı çəkirsənmi Cəmilə?

• "Qış fəsli üşüyür ciblərində..." - Ümid Nəccarinin şeirləri
• “Evsiz qalmış Ay" ilk nümayişini Beynəlxalq Festivalda edəcək
• Gənc Tamaşaçılar Teatrının may repertuarı