Azərbaycanda türk şeirinə həmişə böyük maraq və sevgi olub. Türk şairlərindən klassikə çevrilmiş təkcə Nazim Hikmət, Orhan Veli, Necip Fazıl Kısakürek deyil, Küçük İskender, Ali Lidari kimi yeni şairləri də hər birimiz tanıyır ve sevirik.

Amma türk şeiri, tükr şairləri bunlarla məhdudlaşmır. Hazırda dünyanın müxtəlif yerlərində yaşayıb-yaradan şairlər də var. Parisdə də bir neçə türk şair yaşayır. Onlardan bəzilərinin şeirlərini orijinalda təqdim edirəm.

Atilla Ate

Sığ Sulardakı Vurğun

Çekilirsen damarlarımdan
vurğunlar yer yüreğim / üşürüm

Yak
Güneşinden daha fazla yanayım
rüzgârına savrulsun külüm

Al beni
kat gözyaşı sellerine
kasırgan/sevdan olayım
Dizelerine sığdır şiirlerin
bir ucuna de dünyanın/yürürüm

Yürüdüğün yollara yaz beni
üzerimde aşklar yürüsün
Yeşersin baharım
çürümüşken kuru yaprak misali

Bir zemheri ayında
sat beni zindan gecelere
Yastığına al
bir dirhem rüyan olup gözlerinden akayım

kanat beni
karda açan karanfiller kıskansın
sürgünlere gönder gözlerinde
ben deli/ben divanen olayım

Firavunlara anlat
mermerlere çizsinler beni
tapınakları süslesin heykellerim
Unuttursun bana
her med-cezirde savrulup giden
bir bedende hapsolduğumu

Gitme
Gidersen vurğunlar yer yüreğim
Yağsın yağmurların
Yağmalansın bedenim...
Olsun
En fazlasından ölürüm

Hadan Ağırdağ

Bu gece hava Ağustos…

Dışarıda,

Uzak yalnızlığımda tatilcilerin izleri,

Bu gece hayat tek başına…

Gitarlar soloda bu gece,

Kanal boylarında öpüşen

Tek tük yalancılar.

Bu gecenin yarınında iş yok;

Sevdiğim sevdiğinde olmalı.

Annem beni merak etmiştir bu gece…

Bu gece tartışnasızım

Sol sızım…

Uykusuzum…

Bu gece tanrısızım,dostsuzum

Yazısızım bu cümlede…

Bu gece it gibi sarhoş,

Bulut gibi vatansızım

Baküni’ni takılıyorum yani…

Anlayacağın yine sensizim

Aynasız ve dağınığım…

Bu gece hava Ağustos,

Dalgınım…

Sami Dündar

Şiirler De Değişir

Tüm şiirleri değiştirdim

Hepsinden çıkarıp sevgiyi

İhaneti ekledim

Baktım ki

Değişen bir şey yokmuş aslında

Onlar

Kelimeler ki

Birer lekeymiş hayat sayfasında

Şimdi gelsen tekrar geri

Bir ölüyle sevişeceksin

Hangi şiiri değiştirsen

Küllerime kül ekleyeceksin

Bakma arkana üzülürsün

Önüne giden hayata da

Eskisine olduğu gibi

İhanet ya da

Boş vermişlik yapma da

Belki düşmeden

Ve hatta düşürmeden

Belki küllerimin üstünde

Nerede olduğunu bilmeden

Hafifçe gülümseyebilirsin…

Üzülme sen gülüm beni dert etme

Kimsenin derdi olmak değil maksadım

Yok say hesaplarında beni

Başka bir şekle formülle…

Ardında bıraktığın kimseler

Kızmasınlar doye sana

Renkli mürekkep kullanıyorum

Işıltılı laflar bulup her seferinde

Bur bir hepsini kandırıyorum

İşte böyle bir yalanla gülüm

Seni sevmelerini sağlıyorum…

Sevmek dedim de aklıma geldi

Şimdilerde bu kelimeyi

En terbiyesiz biçimde

Sözlükten çıkarıyorum

Artık

Seviyorum diyene de

Sevgiliye de

Hiç ama hiç inanmıyorum…

***

Elini çek kızıma dokunma

Çocuk yaşta o daha yok mu utanman

Yaşayan bir ölü artık minicik beden

Affetmez seni canı böyle yanarken

Asla temizlenemez baki kalır leke

Ahlaksızın dik alası işte azgın teke

Azrail’in avucunda yazılı ismin hürmetine

İnsan doğasında yok böyle bir töre

Ona evlilik değil evcilik yakışır

Ölsen de bu günah yakana yapışır

Hayattaki yerini bil soysuz

Yalansız komple insanlıktan yoksun

Görmezden gelme karanlığa iteni

Bana ne dersen batar bu günahın dikeni

Sessiz kalmak üstelenmektir bu vahşi suçu

Er ya da geç sana da batar bunun ucu

Çocuğa cinsel istismar insanlık ayıbı

Vicdanınız yok mu durdurun bu kıyımı

Kader değil töre değil cehalet

Polis jandarma savı hakim duyun ha

Cezasın verin çocuktan gelin olmaz

Ananı bacını kızını getir aklına

Küçüğe el uzatmak yok kitabımızda

• Gənc kinematoqrafçıların səfər xərcləri dəstəklənəcək
• Bakı Bələdiyyə Teatrında premyera
• Niyazi Mehdinin yeni kitabı çap olundu