Duyğularının üstü açıq adamları sevirdim

Kulis.az Səhər Əhmədin yeni şeirini təqdim edir.

Facebook şeirləri

Nə vaxtdı, evdən çıxmıram,

Odamda küllənirəm.

Bayıra addım atmağa

Tənbəllik eləyirəm.

İndi yadıma da düşmür

O çox darıxdığım gün.

Nəsə çovğun olmalıydı,

Son evdən çıxdığım gün.

Yenə yıxılan oldumu

Qar üstündə sürüşüb.

Hərdən gülümsəyirsənmi,

yadına nəsə düşüb.

Yalanı yoxmuş həyatın,

Sən demə, gerçək imiş.

Uşaq vaxtı uydurduğum

“Sən” belə gerçək imiş.

Uzaqlaşdım qapılardan

Qondum pəncərələrə.

Haçandı heç nə yazmırdım

Tərləmiş şüşələrə.

Üzümü qoydum, isindi

Pəncərəmin şüşəsi.

Və bir də smaylik çəkdim-

Gülücük işarəsi.

Sonra bir öpüş yolladım

Tanrıya-yaradana.

Düşünmənin, varolmanın

Hissetmənin adına...

***

Qarşımda-Ana səhifədəki paylaşımları

Tək-tək “layk” elədim.

Birinə gülümsədim, birinə acıdım,

Dərin hüznlə kədərləndim.

Bayırda balıq satan kişinin

Qışqırtısı.

Otaqda divar saatının çıqqıltısı.

Saata baxmadım, pəncərəyə boylanmadım.

Bilmək istəmədim günün

Hansı vədəsi olduğunu.

Oyanıb, çay içib, yenə yatmış,

Yenə oyanmışdım.

İçimdə nə bir həyəcan,

Nə bir təlaş.

Kompüterin yanında qırmızı bir alma vardı,

Yeməyə tələsmirdim.

Bu natürmorta oxşayan

Mənzərəni pozmaq istəmirdim.

Mövsüm qış, otaq isti, ayağım yalın,

Kreslom rahat,

Başım sakitdi.

Günə necə, hardan başlayacağımı bilmirdim.

Sanki nəinki otaqda, bütün dünyada

təkdim.

Amma qarşımda- virtualda

Duyğularının üstünü açıq qoymuş adamların

Hamısını sevirdim.