Kulis Təranə Vahidin "Hipnoz" hekayəsini təqdim edir

Gülarə işdən evə qayıdan ərini az qala tanımayacaqdı. Üz-gözündən zəhrimar yağan Həmdulla qışın sazağında çiçək açmışdı.

Nə az, nə çox, 35 il bir yastığa baş qoymuşdular, həyatın hər üzünü görmüşdülər, Gülarə bilirdi ki, gərək dünya baş-ayaq olsun ki, Həmdulla evə uça-uça gəlsin.

Amma belə bir möcüzə baş vermişdi.

Həmdulla evin içində süzüm-süzüm süzürdü. Süzə-süzə də deyirdi:

- Xəbərin var da, arvad, məni nazir qoyurlar.

Gülarənin əli üzündə qaldı:

- 40 il nazirlikdə kargüzar işləyən adamı?

Həmdulla ürəkdən qəhqəhə çəkdi. Ev-eşik Həmdullanın qəhqəhəsini eşitməmişdi deyə, diksindi.

- İnanmırsan, hə? Bildim ki, inanmayacaqsan...

Əlini üzünə vurub:

- Bu ölsün, bu ölsün, düz deyirəm! – dedi. Dalıca da:

- Hələ bu harasıdı, halvaçı Şükürün qızı, dünən gecə İsveçdə yaşayan dostum, o balıqudan köpəkoğlunu deyirəm, axır ki, məni yadına saldı, səhər xəbər tuturam ki, hesabıma üç milyon pul köçürüb.

Bu dəfə Həmdullanın qəhqəhələri daha uzun çəkdi.

- Gör it oğlu itin nə qədər pulu var ki, mənə üc milyon göndərir. Üçcə milyon...

Həmdulla bu dəfə ağzını qurd kimi göyə tutub qəhqəhə çəkdi, elə bil ulayırdı.

Gülarə udqundu.

Həmdulla bu gülüşdən sonra özünə gəldi, danışmağa başladı:

- Arvad, sənə bir xəbərim də var, maşınımı oğurlayan adam bayaq zəng elədi. Yazıq o qədər dil-ağız elədi, o qədər dil-ağız elədi, əməlli-başlı utandım. Dedi, incimə qədeş, maşın lazım oldu, mən də bir sağa baxdım, bir sola baxdım, qonşuyuq deyə ərk elədim, maşınını götürüb aradan çıxdım. Həmişəlik aparmamışdım deyə, heç icazə də almadım. Ürəyini buz kimi saxla, bir-iki saata maşının yerində olacaq.

Gülarənin gümanı səyridi:

- Bu lap ağ oldu ki – deyib böyümüş gözləri ilə ərinə baxdı.

Həmdulla yüksəkdən uçurdu deyə, nə arvadının kinayəsini, nə də telefon zəngini eşitmədi.

Gülarə tələsik dəstəyi qaldırdı. Xəttin o başından Həmidullanın iş yoldaşı Abuzər müəllimin pıçıltısı gəlirdi:

- Gülarə bacı, Həmdulla bu səhər o qədər şikayətləndi, o qədər ah-vay elədi, o qədər deyindi ki, axırda depressiyaya düşdü. Təcili yardım çağırdıq. Həkim başqa əlac tapammadı, Həmdullanı hipnoz elədi. Dedi, qoyun istədiyi qədər sevinsin, şadlansın, arzularına çatsın, sonrası nə olar, olar...

Amanın günüdü, kişidən göz-qulaq olun, nə desə hə deyin, qoyun ömründə bir dəfə dünyanın dadını çıxarsın. Özünüz də toxtaq olun, görək nolur...

Gülarə dəstəyi asdı, dönüb qorxa-qorxa ərinə baxdı. Həmdulla uçurdu eyyy...

• “İnanıram” monotamaşasının premyerası keçirildi
• Dua - Anar Şamilin hekayəsi
• Naxçıvan M.R.-nın yaranmasının 100 illiyi münasibətilə Respublika Uşaq Kitabxanasında tədbir keçirildi