Bu gün mərhum jurnalist və ictimai xadim Orxan Camalın doğum günüdür.

Kulis.az "Günün şeiri" layihəsində Həmid Herisçinin ona ithaf etdiyi "Son balet" şeirini təqdim edir

Neylon paket qalxıb

quşlardan da

yüksəyə uçdu.

İndi neynək, odu...

odu,

səmalarımızın dəli qaranquşu.

İçinə özünü qoyub

bükdün göylərin ovcunu.

Hə, budu... budu

qismətimdəki

qu quşlarının son baleti,

son oyunu.

Bu qədərmi cılızlaşıb

Zəmanəmizin Simurq quşu?

Tamaşanın quruluşçu rejissorunu

inan, bağrıma basardım,

Göz açınca, görərdim qarşımdadı

Axillesin qanlı topuğu.

Bəlkə dirilib üstümə gəlir

uşaqkən qovub çərlətdiyim sərçənin

qara tabutu?

Orxan Camalın Afrikadan gələn

narahat ruhu?

Özüm duydum,

Soyumurdu, dəmir tabutundakı Afrikanın

həm cəhənnəm, həm Prometey alovu.

Mənlə, çərpələng uçurdan

yeganə insan səndin,

Nooldu birdən səndələndin?

Çərpələngimizin ipini Afrikanın

ən quru ağacına düyünləyib

yerə sərildin...

Kremlin aşpazına,

əclafların keçəl başına

dünyanın ən çopur daşına

çırpıldın birdən-birə...

bilə-bilə, gülə-gülə

Getdin dünya hannibalizminin

düz göbəyinə.

Göydə bədirli Ayı,

yerdə, ağ kəlağayı...

mənim kimi solaxayı

tənhalıqda qoyub getdin.

Dedin,

ulduzlar parlaqdı orda...

Cəsədini çaqqallarla qatillər birgə gəmirdi

son kadrda.

• Bu həftə 10 yeni film nümayiş olunacaq
• “Həsənağaxatun” balladası - Tərcümə
• Anasını, nənəsini istismar edənlər - Belə yaşayış olar?