Rafiq Tağının əziz xatirəsinə...
Yenə səhər-səhər ərincək halda,
Təbiət geyinir ağ libasını.
Saçına dən düşür, qocalır şəhər,
Nəyisə dəyişib öz dünyasını.
İnsanlar öləndə qara geyərlər,
Nədənsə təbiət qara geyinmir.
İnsan ağ geyinsə, nələr deyərlər,
Təbiət ağ geyir, kimsə deyinmir.
Yoox... bu gün hava yas havası deyil,
Bir ölü üstünə çəkilir kəfən.
Yaxını, qohumu, qonşusu deyil,
Təbiət özüdür bu səhər ölən.
24.11.11