Yığıb xatirələri də,
Gəl gedək bu şəhərdən.
Yarpaqlar saralıb,
Töküləcək qəfildən.
Sarı yarpaqlar içində,
Hər şey itib gedəcək.
Dəli xəzri küləyi,
İçimi göynədəcək.
Gəl gedək bu şəhərdən,
Bu payız mənlik deyil.
Ruhum saralan yarpaq,
Ayrılıqlar əl eləyir.
Bu torpağın kədəri,
Dumandır, başından çıxır.
Payız qəmli qadın kimi,
Gözünü min yerdən sıxıb.
Çətin payızdan ötmək,
Qışdan bahara nə var?
Hardasa bizi gözləyən,
Bir günəşli qapı var.
Gəl gedək bu şəhərdən,
Bu payız mənlik deyil.
Ruhum saralan yarpaq,
Ayrılıqlar əl eləyir.
Bizi Telegram-da izləyin
t.me/kulis_az
Bizi Instagram-da izləyin
Bizi Facebook-da izləyin
Bizi Twitter-da izləyin
Oxşar xəbərlər
“Beyrək” pyesində postmodernlə antik mətnlərin dialoqu - Elnarə Qaragözova
16:40
16 aprel 2025
"Milli kitab 10-luğu" - "Bir gəncin manifesti"
09:00
16 aprel 2025
On il qabaq müəllimimin mənə dedikləri... - Ulucay Akif
12:00
15 aprel 2025
Əsgər özbaşınalığı, üç oğlanın bir sevgilisi, şəhər və itlər
17:00
14 aprel 2025
O, Səfəvi xanədanına niyə son qoymuşdu? - Hökmdar bədii-fəlsəfi niqabda
12:20
14 aprel 2025
Repressiya qurbanı olmuş qadının adı Bakıdakı küçədən niyə götürüldü?
12:00
11 aprel 2025
