Sevgilimə sarı gülü verəndə...
8 avqust 2012
11:27
Beş yaşımda anlamışdım bunu, məni rəsm dərnəyinə aparanda. Gülmüşdülər mənə ağacları sarı, otları göy rəngdə rəngləyəndə. Uşaqdır, anlamır deyə fikir verməmişdilər. Həvəsim var idi rəsmə. Oxuyub yazmağı öyrənmişdim özüm.
Gülürdülər məktəbdə mənə, bir ayağıma qara, digərinə tünd göy corab geyinmişdim. Kloun demişdilər mənə. Ağlayaraq evə qaçmışdım.
Tapşırmışdılar ki, işıqforun qırmızı işığı yananda keç.. Mənim üçün sadəcə yuxarı, orta və aşağı işıq var idi.. Yuxarı yananda keçirdim.
Bir gecə yuxu görürdüm. Çox qorxunc idi. Metroda idim. Rəngli idi hər şey. İnsanların üzü deyəsən yaşıl idi, metronun tavanı göy.
On altı yaşımda məndən 1 yaş kiçik qızı sevirdim. Görüşə gedəndə qırmızı deyə bildiyim gülü aldım. Sevgilimə verəndə "sarı gül almısan, qısqanırsanmı məni?" demişdi. Çox utanmışdım.
Həyatımda bir tək şeyin rənginə əmin idim. Sevgilimlə öpüşəndə hiss etdim. Dodaqları qırmızı idi. Ehtirasın rəngi olduğunu eşitmişdim hardansa.
Hamı mənə hər şeyi ağ-qara gördüyümü demişdi. Yalan deyirdilər. Ağ, qara... Bir də boz... Və bozun tonları…
Ən ağrılı şey insanların məndən "bu hansı rəngdir?" deyə soruşmaqları idi. Sanki ayaqları olmayan birinə qaç görüm deyirdilər, ona inanmadıqları üçün.
Homoseksual kişilərə "mavi" deyirdilər. Nəyə görə?. Dəriləri mavi rəngdə idi mi? Ya da saçları?
Bəzən hamının mənə qarşı birləşib özlərindən hər şeyə rəng qatdıqlarını düşünürdüm.. Sonra əl çəkdim bu uşaq düşüncələrindən.. Qəbul elədim gerçəyi, həqiqəti..
Rəng koru idim mən.
Gülürdülər məktəbdə mənə, bir ayağıma qara, digərinə tünd göy corab geyinmişdim. Kloun demişdilər mənə. Ağlayaraq evə qaçmışdım.
Tapşırmışdılar ki, işıqforun qırmızı işığı yananda keç.. Mənim üçün sadəcə yuxarı, orta və aşağı işıq var idi.. Yuxarı yananda keçirdim.
Bir gecə yuxu görürdüm. Çox qorxunc idi. Metroda idim. Rəngli idi hər şey. İnsanların üzü deyəsən yaşıl idi, metronun tavanı göy.
On altı yaşımda məndən 1 yaş kiçik qızı sevirdim. Görüşə gedəndə qırmızı deyə bildiyim gülü aldım. Sevgilimə verəndə "sarı gül almısan, qısqanırsanmı məni?" demişdi. Çox utanmışdım.
Həyatımda bir tək şeyin rənginə əmin idim. Sevgilimlə öpüşəndə hiss etdim. Dodaqları qırmızı idi. Ehtirasın rəngi olduğunu eşitmişdim hardansa.
Hamı mənə hər şeyi ağ-qara gördüyümü demişdi. Yalan deyirdilər. Ağ, qara... Bir də boz... Və bozun tonları…
Ən ağrılı şey insanların məndən "bu hansı rəngdir?" deyə soruşmaqları idi. Sanki ayaqları olmayan birinə qaç görüm deyirdilər, ona inanmadıqları üçün.
Homoseksual kişilərə "mavi" deyirdilər. Nəyə görə?. Dəriləri mavi rəngdə idi mi? Ya da saçları?
Bəzən hamının mənə qarşı birləşib özlərindən hər şeyə rəng qatdıqlarını düşünürdüm.. Sonra əl çəkdim bu uşaq düşüncələrindən.. Qəbul elədim gerçəyi, həqiqəti..
Rəng koru idim mən.
1148 dəfə oxunub
Oxşar xəbərlər
Küknarlara və balıqlara məktub yazan yazıçı - Duman içində yaşayan adam
09:00
2 oktyabr 2024
Azərbaycan romanşünaslığına qiymətli töhfə - Nizami Cəfərov
14:30
1 oktyabr 2024
Heç birinə inanmayın - Gənc yazıçılara 10 məsləhət
12:00
30 sentyabr 2024
“Kamal Abdulla: yaradıcılıq stixiyası” kitabı çap olunub
14:22
28 sentyabr 2024
Məni diksindirən gənc şairlər - Şərif Ağayar
14:07
28 sentyabr 2024
Bu darıxmaq ki var, itin balası... - Bizim şairlər niyə it kimi darıxır?
12:00
26 sentyabr 2024