Kulis.az Adonisin şeirlərini təqdim edir.

Qara xizəyə tutulan ayna

üzüm gəmidir mənim bədənim bir ada dedin

və bu istək içində əzalarım
dedin köksün bir dalğadır

köksüm altında dalğa-dalğa yayılan gecə

günəş köhnə həbsxanam

günəş yeni hücrəm mənim

ölüm şənlik və nəğmədir

duydunmu səsimi? bu gecədən fərqliyəm mən

başqa biriyəm bu işıqlı yumşaq yataqda

bədənin örtükdür qanımla tikdiyim qumaş

yolumu itirmişəm şaşqın dolanıb dururam

bədənimdə

küləkləri yarpaqlara verdim mən

ardımda buraxıb kipriklərimi

hirslə dəli kimi suallar soraraq

göylərlə oynadım

öyrənmək üçün geyəcəklərim içində

yol göstərən məhək daşı

tanıdınmı məni? yorğanımdır bədənim

ölüm bir şərqi kimi və tamı dəftərlərimin

mürəkkəbli məzar mənə yan otağım

qədərin yollara ayırdığı göyləri yaşıl

bu dünya xəritəsi

ağrıları və acıları çəkən qara xizək

gələrmisən arxamca? bədənim səmamdır mənim

aldım bütün keçidlərini kosmosun sonunacan

ardıma yazdım kipriklərimi

əski bir bütə aparan yoldur o

gələrmisən ardımca? canım yolumdur mənim.

Mən sənin yerinə ağlayacağam

Məni tərk edib getdiyin zaman

Sanma ki qal deyə yalvaracağam

Mən sənin yerinə ağlayacağam

Eşqimizin sonsuz olması üçün

Adını dağlara hayqıracağam

Nəmli gözlərini görməmək üçün

Mən sənin yerinə ağlayacağam

Söyləyin dostlar

ölmək istədim, olmadı

yaşamaq istədim

nəyə yarayası

söyləyin, dostlar

yaşamağın nə anlamı var?

sevmək istədim

sevdim

sevilmək istədim

sevilmədim

söyləyin dostlar

yaşamağın nə anlamı var

ölmək olmadı

sevmək olmadı

sevilmək olmadı

söyləyin mənə dostlar

yaşamağın səbəbini

Heçliyin şeytani nəğməsi

(Bir parça)

Uşaqlığını xəyal torpağına

Əkən qadınlar vardı

Biçini allaha buraxardı

Aralarında bəzisi vardı

Axşam ölüb səhər dirilərlərdi

Kimiləri müdrik səbriylə

Məhəbbətin ahını yazardı

Kimiləri boynundakı boyunduruğu

Kürk sanıb qoşardı…

Adı eşqdi

birdən

“bitdi” səsi eşidildi

qarışdı ortalıq

sevgisizlikdən qapandı gecə

bir aşiq yerə yıxıldı

qırmızılara boyandı səssizlik

qaralar yığıldı başına

sarı səhifələr örtüldü üzünə

ağlayan bir körpə vardı başı üstdə

adı eşqdi

küçənin ortasında qalmışdı.

Çöl

Mühasirə altında Beyrut gündəliyi, 1982

Şəhərlər bölünmüş

Bildiyim bütün yönlərdə toz dumanı

Yalnız şeirə açılır bu torpağın sancıları

***

Evinə gedən yol qalmadı – mühasirə,

Bulvarlar artıq məzarlıqdır;

Göy üzündə dayanılmaz bir ay

Evinin üzərinə

Çökmüş bir toz dumanı çatılmış qaşlarıyla.

***

Dedim bu yol evimizə gedir. Dedi: Xeyir.

Keçə bilməzsən. Və mənə mərmilər cavab verdi.

Olsun. Bütün küçələrdə

Evlərim və dostlarım var mənim.

***

Yollar dolusu qan

Bir uşaq

Dostlarına pıçıldayır:

“Yalnız ulduz deyilən dəliklər

Qaldı göy üzündə”

***

Şəhərin səsi yumşaq

Şəhərin üzü parlaq

Gecəyə yuxusunu danışan

Və yerini səhərə verən

Kiçik bir uşaq kimi

***

Ayaqlarında corabı buludlar:

Birinin başı yoxdu

Birinin dili ya da əlləri

Biri iplə boğulmuş

Qalanlarının nə şəkli var, nə adı

Dəlimi oldunuz? Lütfən

Belə şeylər yazmayın

***

Bir kitabın səhifəsində

Bombalar özlərini görürlər

Təxminlər və antik hikmətlər də

Görürlər özlərini

Divarlardakı oyuqlarda

Sözcüklərin naxış ipliyi

Xatirələrin iynəsinə doğru

Şəhərin üzünü yalayıb keçər.

***

Qatil

Hava boşluğunda

Şəhərin yarasında üzür –

Yara bir ölümdür

Adıyla sarsıdır hər yanı

Qanayan adıyla

Hər şey çevrəmizi

Evlər divarlarını tərk edir

Mən necə tərk edim tərk etmədən özümü?

***

Bəlkə bir zaman gələcək və sənin

Yaşamana izn veriləcək

Sağır və dilsiz və bəlkə

Qımıldamana izn veriləcək

Həyat və dirilik

Sənə salam olsun.

Sülh

çölün tənhalığında irəliləyən üzlərə

od və atəş geyinmiş Şərqə

dənizin yuduğu torpağa

və onun sevdasına sülh

yağışlarını Vverdi mənə baş gicəlləndirən çılpaqlığın

özünü mənə tanıdır ildırım

mənim bağrımda gəlişdi zaman

bax gördünmü Şərqin parıltısı qanım

su çəkər kimi çək məni və yox ol

yetir məni yanğısı və şimşəyi var olan yerə

su çəkər kimi çək məni bədənimlə bürün

başarı atəşim və ulduzlar
ilk yaramdır mənim

hecalayıram

bir ulduzu hecalayıram rəsmini çəkərək

qaçqındır yurdumda yurdum

hecalayıram onun çəkdiyi ulduzu

məğlub günlərin ayaq izlərində

ey sözün külü

gecədə bir doğuşu yenə varmı tariximin?

Türkiyə türkcəsindən dilimizə uyğunlaşdıran Azad Qaradərəli

• “Xalqın mədəni sərvəti” Cabbar Qaryağdıoğlunun xatirəsinə həsr olunacaq
• Azərbaycanda Belarus kinosu günlərinin açılışı baş tutdu
• Pantomima Teatrındakı mənimsəmə ilə bağlı yeni qərar