Kulis.az gənc şair Bəhruz Xəlilin şeirlərini təqdim edir.

Ağacların budağına

meyvə yapışdır, Allah,

uşaqlar daş atanda

yerə yarpaq düşməsin...

Yeddi doğum evi tik

göyün yeddi qatında,

səhər sancılı günəş

pəncərəmdə doğmasın...

Oyuncaq insan düzəlt

ver dərdlərin əlinə

bəlkə mənim yaxamdan

əllərini çəkdilər...

***

Başımın üstündə Tanrının əli

saçlarım dağılıb, soyuq tumarla.

Əllərim sinəmin üstünə düşüb

sonuncu sevgini, dün yola saldım

ölülər yurduna gedən qatarla...

Elə bil matəmdir göyün üzündə

buludlar günəşin qara köynəyi.

Tanrı, darıxmasın deyə, yanına,

bir bəşər ruhunu şəkər göylərə

mələklər üzünə çəkər örpəyin...

Sızlayıb, ağlayıb, darıxan adam,

Kimin sevgisisən mənim içimdə?

kimin sevgisisən mənim içimdə,

sızlayıb, ağlayıb, darıxan adam?!

Bir dəqiqəlik sükut!

Gedənlərin xatirəsinə

bir dəqiqəlik sükut kimidir

bir gün darıxmaq...

iki damcı göz yaşı

kifayətdir,

arxasınca atmaq...

sonra həyat davam edəcək

öz eybəcərliklərini gözəl satmaqla.

sən isə özünü aldadacaqsan

kiçik arzularına çatmaqla!

***

Bu qumlu sahilin qəmi çatışmır,

dalğalı saçının, qumu çatışmır,

hamının içində hamı çatışmır,

dünyanı özünə yaradıb Allah...

İsti otaqların, soyuq vaxtıdır,

soyuq baxışların ilıq vaxtıdır,

qaranlıq gecənin, işıq vaxtıdır,

bir ümid doğulur, ölü bətndən.

İnsanlar dilinə güc verir elə,

dilin də şirini, acısı olur...

nəhayət birinə inanır adam,

ürək sirlərini açası olur.

***

Göyqurşağı ömürü

Niyə yazdın ilahi,

İki üzün üstünə?

Bütün məsuliyyətlər

Düşüb o gündən bəri

İkimizin üstünə...

Sən də hərdən qaçırsan

Nalələrin səsindən...

Mən də hərdən qaçıram

Boğulan arzuların

Sonuncu nəfəsindən.

Əlim dolaşıb qalıb

Ümidlərin telinə.

Bircə əlim çataydı

Sənin böyük əlinə.

Yaza bilmədim daha

İçimin sözlərini.

Yaman utandırırsan

Çək məndən gözlərini.

Oğluma

Həyatdır da,

birini tapanda üçünə həsrət qalırıq.

Biz də sənin kimi;

iki insanın birləşməsindən yaranmışıq

Sən hələ uşaqsan, bilməzsən

ən möhtəşəm mətnlər də

sözlərin birləşməsindən əmələ gəlir....

Sən hələ bilməzsən,

uşaqlar, cəhənnəmin

əvəzində vəd olunan cənnətdən bir şey anlamaz.

Bir də küləklər ağacların yarpaqlarını yolanda

dəli kimi ağlayanlar görüb, ağlama...

onlar sevgidən yetim qalanlardı....

sevgi elə bir şeydir ki,

quru, qupquru...

insanlar ağcaqanad dişləməsindən yoluxursa

özünü hər şeydən qoru!

***

Bütün gecə səhərədək

boğulur yuxu gözümdə.

Bu vaxtacan arzuların

ölübdür çoxu gözümdə

Sən də ölmüş arzuların

elə birisən, birisən...

Sonuncusan, birincisən,

tutmusan hansı yeri, sən?

Bu kitab ömrümdə səni

bilmirəm hara qoymuşam.

Bəlkə də əlfəcin kimi

qaldığım yerə qoymuşam.

Danış səsindən yapışım

gəlim sən olduğun yerə.

Sənin dirildiyin yerə,

mənimsə öldürüm yerə.

Şəhidin məktubu

Şair, anamı sizə tapşırıram

Evimizin dam örtüyünün cırıqlarından

İçərisi rahat görünür

Əgər anamın üzündə kədər görərsəm

Yanıma üzüqara gəl!

Bir də,

Həyətdəki uçuq-sökük damlar...

Mən ilk düşməni taxta aftomatımla orda öldürmüşdüm

Dörd yaşımda...

Damlardan muğayat ol, şair.

Mən, adsız yüksəkliklərdə şəhid olmadım ki,

Kənd qəbiristanlığının ən yüksək yerində dəfn edəsiz

Şəhid oldum ki, yatmış vicdanınız oyansın!

***

Sən ayaqlarından getməyə başladın

Mən ürəyimdən ölməyə.

Elə getdin,

bir ümid də buraxmadın gəlməyə.

Hardasa külək əsirmiş kimi

qulaqlarımda qorxulu uğultu səslənir.

Hardasa bir ümid bəslənir

gedənlərin gəlişinə.

Sən gedəndə nə fəslin nə də saatın fərqində deyildim

İndisə içimdə qışdır

Saat da 00:00

***

Sən də darıxacaqsan

bir gün,

mən darıxan kimi...

sağollaşdığın adam

qapından çıxan kimi...

Nə deyim, necə deyim,

sənsiz necə soyuqdur

günəşin şüaları...

yetim qalan arzular:

anasından yem uman,

qaranquş balaları...

Necə deyim, əllərim

üşüdür ciblərimi.

qanım da soyuqlaşıb,

sən getdiyindən bəri...

Necə deyim, darıxmaq

çox bahadır bu evdə,

Yoxluğun bahasına...

Hansı günah əvəzi,

gətirdin mən yazığı,

Allahın bəlasına?

***

Sənə barmaqlarımla şeir oxuyuram,

monitora asılan gözlərin qulaqlarına

hərflərlə toxunuram

bacardığım qədər incə saitlərdən istifadə edirəm

bacardığım qədər cingiltili samitlərlə

qulağında cingildəmirəm...

Bir az gözlərimin yuxusundan

bir az ürəyimin döyüntüsündən

bir az da darıxmağımdan

misralarla göndərəcəyəm

səhər yeməyinə...

***

Tavana baxıram,

balaca bir nöqtəyə yerləşdirib səni

gözlərim.

Nöqtə qədər kiçik deyilsən,

gözüm boydasan...

Seyr edirəm,

özüm boydasan,

dünyam boyda,

darıxdığım insan

***

Tənhaların uzun olur gecəsi,

saatların daşı ölür, işləmir.

Bir də, bir də əllərində silahlar,

səngər boyu əsgərlərin gecəsi.

Sərçələrin nə vecinə, üşüməz,

lap yarpaqsız, lüt ağacda yaşayar.

Tək deyillər, qızınırlar bayırda,

sərçələrin istisinə ağaclar.

Kənd yerinin dadı-duzu qalmadı,

damlarından göyərçinlər uçalı.

Palçığı da küsüb artıq ayaqdan,

balaqlarım təmiz qalır haçandı.

Torpaq üstə gəzənlərə baxanda,

ölənlərin yeri bir az istidir.

***

Üşüdüm səhərə qədər,

yastığımın istisinə.

Yumub gözlərimi getdim,

sənsizliyin tüstüsünə.

Sənsizlik də deyəndə ki

mən heç sənli olmamışam.

İstər sən ol, istər sənsiz

mən heç qəmli olmamışam.

Mən belə biriyəm tanı,

ruhsuz, ürəksiz adam.

Bir sevgini də qurutdu,

üzü çörəksiz adam.

• "Loki" ilham mənbəyini açıqladı
• Nə üçün? - Süleyman Sani Axundovun hekayəsi
• Ceki Çan tanınmaz halda - Foto